
Nie szukam światła – dobrze widzę w ciemności. Fascynuje mnie to, co niewypowiedziane, niedopowiedziane i dotykane tylko myślą. Rozmowy, które rozbierają powoli – słowo po słowie. Cenię inteligencję bardziej niż powierzchowność, ale wiem, że jedno potrafi pięknie współgrać z drugim. Prawda? Bywa naga.
Powiedz – a zapomnę. Pokaż – a zapamiętam. Ale jeśli pozwolisz mi doświadczyć… zrozumiem.
Nie gonię za światłem. Szukam głębi – tej między słowami, między spojrzeniami, między wersami. Rozmowa to gra, ale też rytuał. Jeśli wiesz, jak tańczyć w półcieniach, usiądź bliżej.
Serwis przeznaczony tylko dla osób dorosłych. Klikając "Rozumiem" potwierdzasz, że masz ukończone 18 lat. Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług.