"Nie wolno się bać. Strach zabija duszę. Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie. Stawię mu czoło."

Udawaj, że się nie boisz. 10 razy będziesz udawał, a za 11 nie będziesz się bał. Mów sobie: spokojnie, zero stresu. I zachowuj się tak, jak byś sie nie bał.

Uwierz mi, że wiem, co mówię :) mam więcej praktyki w tej kwestii niż Ty :)

Jeśli problem dotyczy jakiejkolwiek relacji emocjonalno-seksualnej z kobietą, to sorry, ale tak naprawdę nie tego właśnie prawdziwy problem dotyczy. Relacje damsko-męskie mamy zakodowane w genetyce, tutaj nie ma jakiejś większej filozofii. "Małpoludy" nie miały kursów podrywania, trenerów personalnych czy psychologów, a jakoś sobie poradziły ;)

Problem leży w tym, że nie potrafisz pojmować otaczających Cię zdarzeń/zachowań/ludzi w sposób w pełni logiczny i racjonalny. Wmawiasz sobie, że wszystko jest ok "tylko mam ten niewielki problem z kobietami". Te spotkania nie są problemem, po prostu wtedy się on mocniej uwidacznia. Na bank brak twardego charakteru i pewności siebie przejawia się też w innych sytuacjach, ale albo do tego tak mocno przywykłeś, że nie zauważasz, albo znów w inny sposób sobie to tłumaczysz.

Zacznij od podstaw - analizuj otoczenie szukając prawd stałych, na daną chwilę niepodważalnych. W oparciu o nie dedukuj dalej. Mała sugestia - zatrzymaj się na moment w jakimś miejscu publicznym z dużą ilością par. Przyjrzyj się jak różne są to jednostki i w jak rozmaitych konfiguracjach wchodzą w związki. Oczywiście są pewne relacje wręcz stereotypowe (pulpet + pulpetka, żeluś z siłowni + barbi itp. ale to skrajności, które pominiemy). Masz więc pewnik, że kimkolwiek praktycznie byś nie był - są kobietki, które takiego gościa jak Ty szukają. Kwestią czasu oraz Twoich starań (zwłaszcza dobrego oka i selekcji) jest to, kiedy na właściwą połówkę trafisz. Jeśli jesteś typem gościa lubiącego spędzać wolny czas na łonie natury - wycieczki górskie, spływy kajakowe itp., stroniącym od dyskotek czy imprez masowych, to sorry, ale celując w kobietki-imprezowiczki masz nikłe szanse celnego strzału. Tak naprawdę o przyciąganiu w pierwszej rozmowie nie decyduje jakaś bajera, ubiór itp. ale Twoja natura oraz to, czy ta dana kobieta akurat takie coś lubi.

Wszelkie techniki flirtu, podrywu, sztywne gadki - idiotyzm. Taki teatrzyk dla mas. Choćbyś nie wiem jak dobry był w te klocki nie uda Ci się grać na dłuższą metę, a po chwili zauroczenia laska i tak zauważy prawdziwego Ciebie. No i będzie zonk, bo skoro podjarała się tym ukartowanym obliczem, to raczej nie będzie pozytywnie zaskoczona tym prawdziwym.

Tak w ogóle nie nastawiaj się kurcze na to, że musisz sobie daną pannę upolować. Traktuj napotykane kobiety typowo koleżeńsko - z szacunkiem, humorem, pomocą. Jak się trafi wśród nich właściwa Tobie, to sami zaczniecie się zbliżać. Dopiero wtedy znikną problemy łóżkowe, bo będziecie parą, która ze sobą współgra mentalnie. Oczywiście może nie znikną same, ale na skutek szczerych rozmów, opowiadania sobie swoich pragnień i fantazji.

To, że przed Tobą stoi roznegliżowana bardzo atrakcyjna kobieta nie jest jeszcze gwarantem, że Ci stanie. Baaa, nie jest gwarantem, że w ogóle będziesz miał psychiczną chęć się z nią bzykać. I to, wbrew obiegowym opiniom, że zdrowy facet powinien bzykać wszystko co ładne i nie spierdziela na drzewo, jest zupełnie normalne. Dobrze to widzimy teraz podczas poznawania par do zabaw grupowych - czasem jest magiczna wręcz atmosfera, gdzie jedno drugie nakręca praktycznie samym wzrokiem, a innym razem moglibyśmy zasuwać striptease na stole, a i tak druga strona się nie podkręci.

Podsumowując - myśl logicznie i wyluzuj. Nic więcej nie jest Ci potrzebne.

Sanantanio :) tu akurat się mylisz :) Psycholodzy budują sobie pałace pod Warszawą, tak samo jak psychiatrzy, ale cóż takie mamy czasy :))) Ludzie najpierw szukają pomocy w internecie, ale i tak w końcu trafią tam, gdzie powinni się zgłosić od razu :) szkoda czasu, im dłużej zwlekają, tym dłuższe potem leczenia :)

Podpisuję się obiema rękami...