Przyjdziesz nocą. Zostaniesz do rana I otulisz mnie lekko ramiony. Ja ci powiem: o, moja nieznana. Ty mi powiesz: o, mój wytęskniony. Będziesz mój. Ustami się wpije W wargi twoje, od nocnych róż krwawsze, Obłąkany szał szczęścia przeżyję, Ale umrze coś we mnie na zawsze. Zacałuję się sobą! W pierścieni Splot drgający zakłuje twe ciało, I uśniemy rozkoszą zmęczeni I niepomni, że wszystko się stało. Obudzimy się. Ciężką nienawiść W głuchych duszach bez słów poczujemy Zło nam w oczach zaświeci, jak zawiść, I jak głaz będzie smutek nasz niemy. Ale nocą znów przyjdziesz. Do rana Będziesz słodko mnie tulić ramiony. Ja ci powiem: o, moja nieznana! Ty mi powiesz: o, mój wytęskniony!