ananasmaniak
Gdy za oknem smutno jest
Ciebie tutaj przy mnie nie ma
W duszy znów pada deszcz
A wiatr o tęsknocie pieśni śpiewa
Znów zapada zmrok
Ja pod piórem otwieram serce
Czekam... kto zrobi pierwszy krok
Nie marząc o niczym więcej
Węzeł gordyjski przetnę jednym westchnieniem
Marzeniem, wspomnieniem przywołam chwile bez skazy
Dla Ciebie umrę pod płonącym kamieniem
By tak jak on znaleźć swoje niebo z obrazu
Pragnę być tam gdzie nie ma iluzji
Tam gdzie Twój cień rozpieszcza moje zmysły
Tam gdzie Twój dotyk rozpala moje ciało
Tam gdzie w miłości me serce zostało
Gdyż obdarowałaś mnie swoją miłością
Romantycznym westchnieniem i słodką czułością
Tylko przy Tobie moje serce chce żyć
Tylko dla Ciebie ono może bić
13 lat temu