vibropower86
O piersiach – wiersz subtelny i czuły:
Dwa wzgórza ciche, co świat ukoją,
W swej delikatności dumę zbroją.
Pod skórą mleczną, pod ciepłem dłoni,
Życie się budzi, czas je dogoni.
Piersi jak muszle, fale spokoju,
W nich siła matki, źródło pokoju.
Jak księżyc w pełni światło rozdają,
Warkocze nocy w sobie splatają.
Są pieśnią ciała, tchnieniem miłości,
Znakiem kobiecej pięknej wolności.
Nie tylko urodą, lecz ciepłem płyną,
Dotykiem duszy w serca się wryją.
Więc cześć im oddaj, lecz z szacunkiem zawsze,
Bo w nich ukryta jest prawda najjaśniej.
Mężczyzna • wczoraj