Film „Opętanie” (Possession, 1981) w reżyserii Andrzeja Żuławskiego Akcja toczy się w Berlinie Zachodnim, gdzie małżeństwo Anny (Isabelle Adjani) i Marka (Sam Neill) rozpada się w atmosferze paranoi i obsesji. Gdy Mark zaczyna podejrzewać żonę o zdradę, odkrywa, że za jej tajemniczym zachowaniem kryje się coś znacznie bardziej niepokojącego niż inny mężczyzna. Anna ukrywa się w opuszczonym mieszkaniu, gdzie oddaje się namiętności wobec... nieludzkiej istoty, która wydaje się rosnąć z jej pragnienia i bólu. Żuławski tworzy film o szaleństwie miłości, destrukcji i pożądaniu, gdzie granice między ciałem, duszą i potwornością całkowicie się zacierają. „Opętanie” to nie tylko horror o demonach i potworach — to metafora rozpadu człowieka w miłości, w której namiętność zamienia się w przemoc, a bliskość w otchłań. Film został uznany za jedno z najodważniejszych i najbardziej intensywnych dzieł w historii europejskiego kina.