Mamy Sweet bardzo podobne skojarzenia. Bo to są aktorzy światowej sławy i pewnie oglądaliśmy ich w wielu różnych rolach, ale gdy pisałem tamten post jak i teraz tak na szybko to Kaśka Winslet kojarzy mi się z "Titanikiem", Ralph Fiennes z kontynuacją losów Hannibala Lectera, a Bruno Ganz z "Upadkiem" i jeszcze z "Tożsamością". I za horrorami również nie przepadam. Nie dlatego, że się boję, ale one są na ogół nudne i takie nierealne czy nierzeczywiste. To jest też powód, dla którego choć przepadam za fantastyką, to nie gustuję w fantasy. Wyjątkiem jest tu "Wiedźmin". Po prostu lubię, gdy oglądana lub czytana historia ma jakieś pozory rzeczywistości i mogłaby się wydarzyć. A z horrorów podobało mi się tylko "Oszukać przeznaczenie". Ale wyłącznie z jednego powodu, tego jak uśmiercano bohaterów. Oglądasz i wiesz, ze on za chwilę zginie, a i tak jesteś zaskoczony tym jak do tego doszło i jest to tak realistycznie pokazane. Choćby ta chyba pierwsza ofiara. Facet wygrywa pokaźną sumę i jest szczęśliwy, choć to początek jego problemów. Bo oczywiście obkupuje się, komputer, drogi zegarek, jakiś sygnet. Wraca do domu, wyrzuca stare jedzenie, chyba makaron, przez okno, co za chwilę będzie miało decydujące znaczenie. Wstawia jedzenie na kuchenkę i coś tam zmywa. Wpada mu ten sygnet do zlewu i podczas próby jego wyciągnięcia ręka mu się tam zakleszcza. Nie może jej wyciągnąć, w tym czasie jedzenie się przypala i wywołuje pożar. Wydaje się, że on spłonie. Ale w końcu oswobadza rękę. Udało się! Nie do końca, bo pożar się rozprzestrzenia i on jest zmuszony opuścić mieszkanie schodami przeciwpożarowymi. Gdy jest już na ziemi przewraca się, bo poślizgnął się na wyrzuconym wcześniej jedzeniu i w kierunku jego głowy spada drabina przeciwpożarowa. Drabina zatrzymuje się kilkanaście centymetrów przed jego twarzą. Słychać westchnienie ulgi. Znowu się udało! Nie do końca, bo drabina zatrzymuje się na sekundę czy dwie po czym ponownie opada wbijając mu się w oczodół i zabijając na miejscu. I podobnie tam wygląda każda śmierć. Ale tak poza tym to za horrorami nie przepadam...

I czy na pewno producentem "Lektora" był ten Weinstein, który został skazany za jakieś seksualne ekscesy, a nie jego brat? Możliwe, że coś pomyliłem, ale wydawało mi się, że to ten drugi...

Jest tu faktycznie pewien niuans … początkowo producentem był Scott Rudin ale nad nim był Harvey jako executive producer , czyli producent wykonawczy. Zasadniczo jest to ktos kto nie zajmuje się osobiście kwestiami realizacji filmu czy kwestia reżyserska ale z ramienia wytwórni ma oczywiście pełen nadzór i decyzyjność nad powstawaniem filmu. Rudin pokłócił się z Harveyem i odszedł w trakcie realizacji Lektora, i nakazał nawet usunięcie swojego nazwiska z czołówki. Harvey miał co prawda firmę z bratem Bobem ale to jednak on decydował o wszystkim i to on przeszedł do tej niechlubnej historii kinematografii zamieniając ostatecznie sale kinowa na cele więzienna …

O, wielkie dzięki, bo nawet nie wiedziałem. Muszę sprawdzić czy mam ten kanał, bo nie kojarzę. Jeśli mam to będzie dylemat: mecz czy film? Żużla to bym nie odpuścił, ale piłka tak średnio mnie interesuje, więc pewnie górę weźmie moja fascynacja tym filmem. Dziękuję Sweet...

Rany, dzisiaj to jestem zakręcony jak ruski termos, bo przeczytałem, że film jest o 20.00. Ale już oglądam. Właśnie torpeda w celu i pękają grodzie...

Jeszcze raz dzięki Sweet, bo uwielbiam ten film, a oglądanie go na komputerowym monitorze to jednak nie to samo co na dużym ekranie. Ale nieodparcie nasuwają się skojarzenia z naszym "Orłem" i niestety takie porównanie nie wypada dobrze dla naszej polskiej produkcji. U Niemców widać dbałość o każdy drobiazg, każdy detal. Tam każda scena, każdy dźwięk, gest czy słowo jest ważne. I ta wspomniana dbałość o szczegóły. Bo czy widziałaś tam żeby załoga słuchała radia? Płynąc na powierzchni owszem, ale w zanurzeniu słuchali płyt. A na "Orle" beztrosko słuchają sobie transmisji radiowych. I to płynąc w zanurzeniu! Bo kto by się tam przejmował takim szczegółem, że fale elektromagnetyczne (a ich rodzajem są fale radiowe) co do zasady nie przenikają wody. Albo postać kapitana. Na "Orle", gdy w peryskopie widać rozbitków, któryś z oficerów mówi: "Wynurzamy się". Co to jest? Co to za marynarka wojenna? Co to za zwyczaje? Na okręcie kapitan jest pierwszym po Bogu i tylko on może podjąć taką decyzję. W "Das Boot" kapitan mówi "Głębiej", Chief pyta nieśmiało "Na pewno?", a wtedy kapitan warknął: "Głębiej!" i bez mrugnięcia okiem wykonano jego rozkaz. Potem walcząc z niszczycielami schodzą grubo ponad 200 metrów i widać przerażenie na twarzach załogi, ale gdy kapitan nakazuje zejść niżej to wszyscy bez wahania wykonują jego rozkazy i dopiero jak zaczynają pękać nity, to kapitan decyduje się pójść 10 metrów w górę...

Albo gdy Kriechbaum pyta: "Kiedy wracamy?", to kapitan odpowiada: "kiedy wydam taki rozkaz panie starszy sterniku!" czym ucina dyskusję na ten temat. Albo te jego niektóre odzywki. "Panowie, zaczyna się wojna nerwów", albo "Szufla piachu. Dobry Bóg rzucił nam pod kil szuflę piachu!". I to jest kapitan, za takim dowódcą załoga bez wahania skoczy w ogień lub zakończy życie w odmętach Atlantyku. W "Das Boot" kapitan jest główną, centralną postacią, co nie przeszkadza widzowi postać również innych. W "Orle" kapitan po prostu jest, ale gdyby go zabrakło to dla filmu miałoby niewielkie znaczenie. Ja już nawet nie pamiętam kto tam wcielił się w postać kapitana, tak mało wyrazista była to rola. A i tak o reszcie załogi dowiadujemy się niewiele. W "Das Boot" dla Johanna dźwięk Diesli był tym czym symfonie Beethovena dla melomana i to widać na filmie. A kto był szefem maszynowni w "Orle"? Pojęcia nie mam. Nie, porządne kino wojenne to nadal coś co przekracza możliwości polskich reżyserów. A szkoda, bo mielibyśmy tyle do opowiedzenia. Z polskich produkcji to jedynie film o "Nilu" Fieldorfie mi się podobał...

Nie oglądałam Orła, ale w Das Boot, jest dokładnie tak jak piszesz. Film powinien odzwierciedlać naturalne zachowania ludzi, sytuacji. Widz ma się tak czuć jakby oglądał naturalne sceny na żywo, Das Boot tak miał. Jak było a polskiej produkcji, zobaczę przy najbliższej okazji.

Irko, szkoda na to żenujące ,dzielo’ czasu. To kino kategorii ‚pkp’ czyli pisowskie kino propagandowe. Najpierw nadleciał koszmarny Smolensk, teraz ,przypłynął’ nie mniej idiotyczny Orzeł. Grają w tym zwykle ci z listy tajnych współpracowników SB i ci co tam mają w tych teczkach IPN nie całkiem correct. No cóż, miały być te wielkie produkcje hollywoodzkie, miały być gwiazdy pokroju Mela Gibsona i Toma Cruise’a aby wielkość pisowskiej Polski na ekranach światowych kin odpowiednio propagować a światu tłumaczyć, ze dla Polaków historia to taki szwedzki stół z którego pis może brać to co mu akurat pasuje. No, ale wyszlo jak zwykle. Choć całkiem zabawnie. Artyści, scenarzyści, reżyserzy dobrze wiedza jak wyglądał ostracyzm względem tych wszystkich którzy wspierali system w stanie wojennym, wiec się od pisowskiej propagandy skutecznie trzymają z daleka. I bardzo dobrze. Czasu na ten film jednak nie trać.

Poza tym Sweet jeśli chodzi o "Orła" to niemal przez cały film przewija się motyw spotkania tytułowego okrętu z niemieckimi pancernikami. Pisałem już wcześniej, że nie było szans na takie spotkanie. Ale nawet nie w tym rzecz. Bo sam pomysł, że okręt podwodny ma wytropić i potem zatopić wrogi pancernik uważam za absurdalny. Owszem zdarzało się, że Niemcy na Morzu Śródziemnym potrafili zatopić lotniskowiec czy nawet pancernik, ale to na zasadzie wyjątku. Ot, nadarzyła się okazja, to dlaczego nie spróbować? Ale okręt podwodny nie był do tego przeznaczony. One świetnie się sprawdzały w przerywaniu wrogich linii zaopatrzeniowych i zwalczaniu transportowców. Zresztą to jest jeden z największych błędów Japończyków podczas II wojny, że ich okręty podwodne walczyły z amerykańskimi okrętami bojowymi zamiast z transportowcami. To wynikało poniekąd z ich tradycji samurajskich. Amerykanie tego błędu nie popełnili i japońską flotę zwalczały amerykańskie okręty bojowe, a okręty podwodne polowały na japońskie transportowce. Niemieckie U-Booty na Atlantyku robiły dokładnie to samo czyli zwalczały alianckie transportowce. A twórcy "Orła" uparli się, że ten okręt miał upolować niemieckie pancerniki. Dla mnie absurd i niezrozumienie zasad wojny podwodnej. To o czym wspomniałem tutaj czy we wcześniejszych wpisach to są takie rażące błędy, na które ja zwróciłem uwagę. A przecież ja się na tym za bardzo nie znam, jedynie kiedyś pasjonowała mnie II wojna. Podejrzewam, że gdyby wypowiedzieli się znawcy tematu to wychwyciliby znacznie więcej niedorzeczności i nie zostawiliby na tym filmie przysłowiowej suchej nitki...

Może i lepiej, ze znawcy tematu zupełnie nie dostrzegają tego filmu. Suweren mógłby miec jednak uzasadnione pretensje …

Film jest kiepski, to nie ulega wątpliwości. Ale co on ma wspólnego z PiS-em to ja nie wiem, bo żadnego związku nie dostrzegam...

Nie chcesz dostrzec . I ok . Masz prawo.

No to oświeć mnie, bo nie każdy ma w sobie taki swoisty barometr wykrywający poziom pisowskości danego dzieła. Nie czytałem napisów końcowych, ale może sam pan Prezes pisał scenariusz? Albo działacze pisowskiej młodzieżówki zagrali jakieś epizodyczne role? Bo ja tam w obsadzie nie widziałem ani Zelnika, ani Rewińskiego, ani Dałkowskiej, Chodakowskiej i Łaniewskiej czyli tych, którym lewactwo zarzuca kolaborację z PiS-em. Może w ogóle istnieć pisowska propaganda kinowa bez Zelnika w jednej z głównych ról?

Nie mam najmniejszego zamiaru. To absolutnie fantastyczny film. Więcej takich !

A, już rozumiem! Film jest słaby. Dlaczego? Bo jest pisowski. A dlaczego jest pisowski? No bo jest słaby...

To absolutnie świetny film. Zgodność z faktami historycznymi … miodzio. Jeśli chodzi o mnie to jestem pelna zachwytu. Gratulacje i ogolnie tak trzymac!

Nie ma obawy - nie zaśniesz. Cameron rzucił się z tym nowym Avatarem na faktycznie ,głęboka wodę’. Problemem tego filmu jest to, ze mimo, ze koszmarnie nudny i fabuła ,dziurawa’ … to jednak nie zaśniesz z nudów. Nie pozwola ci na to te super technologie użyte przy realizacji filmu, z wirtualną kamerą przetwarzającą rzeczywistość w trzech wymiarach oraz dwoma formatami full frame’u. Za jakieś 10 lat pewnie większość filmów będzie kręcona w tej technologii - warto chyba się z tym oswajać …

Czyli śmiało można iść, bo właśnie tych efektów jestem ciekawy. Przy pierwszym "Avatarze" ich nie doświadczyłem, bo nie pamiętam już gdzie i na czym go oglądałem, ale to na pewno nie było w kinie. Za to pamiętam pierwszy obejrzany film w 3D. To była bajka, bo czasami żeby sprawić mu frajdę zabierałem syna do kina. Na tych bajkach zdarzało mi się przysypiać, bo to nie moja kategoria wiekowa, a tamtego "Kota w butach" pamiętam do dzisiaj właśnie ze względu na 3D. Ale zaskoczyła mnie ta dziurawa fabuła. W końcu Cameron to twórca najlepszego filmu s-f w historii, więc już samo jego nazwisko powinno być gwarancją odpowiedniego poziomu. Z drugiej strony od powstania "Terminatora" za chwilę minie równe 40 lat, to facet miał prawo się zestarzeć. No nic, trzeba będzie jutro obejrzeć...

My byliśmy. Niezła bajka, choć prawa fizyki zostały tam tak przeruchane, że można byłoby z tego zrobić ciekawą analizę. Wizualia robią wrażenie - jak nie lubimy 3D, tak to wywoływało ciekawy efekt. Ale rzyci nie urywa. Jak cię bawił pierwszy Avatar - zobacz, jak nie, to nie masz czego szukać.

Również byłem. I jak wcześniej napisała Mira efekty robią wrażenie. Fajnie zostało pokazane całe bogactwo flory i fauny Pandory. Fabuła ma widoczne braki, pod koniec to już był prawie melodramat i macie rację, że dupy nie urywa, ale da się to oglądać. Natomiast zaciekawiły mnie te prawa fizyki, w jakich sytuacjach one zostały naruszone, możecie coś więcej o tym, bo jakoś akurat na to nie zwróciłem uwagi...

Litości. Szukanie w filmowej fantazji respektu do praw fizyki ? Ambitne bardzo. Proponuje jeszcze zająć się Gwiezdnymi Wojnami, serialem Star Trek, powieściami Lema no i jeszcze Juliusza Verne … No ale kto ambitnym zbiornikowcom zabroni. Powodzenia!

A tutaj akurat się nie zgodzę. Dobra fantastyka nie musi, a wręcz nie powinna być sprzeczna z prawami fizyki. I u Lema tego nie zauważyłem. Co prawda Lem to dziesiątki książek i tysiące zapisanych stron i nie dałbym sobie niczego uciąć za to, że na pewno gdzieś nie napisał on czegoś sprzecznego z prawami fizyki, ale generalnie czegoś takiego co by mnie raziło pod tym względem u Lema sobie nie przypominam. Science- fiction to taka kategoria, która pozwala popuścić cugle wyobraźni i kreować światy, sytuacje, wydarzenia, które są mało prawdopodobne czy wręcz na dzień dzisiejszy niemożliwe do zrealizowania, ale to nie znaczy, że muszą być sprzeczne z prawami fizyki. I może przykład. Osiągnięcie prędkości nadświetlnej przez obiekt posiadający masę jest niemożliwe dzisiaj, za tysiąc lat i za milion lat również. Jest to sprzeczne z prawami fizyki i teoria względności wyjaśnia dlaczego. A osiągnięcie przez ludzki statek kosmiczny prędkości 0,5 czy 0,7 prędkości światła jest niemożliwe dzisiaj i za tysiąc lat pewnie nadal tak będzie, ale nie jest sprzeczne z prawami fizyki, więc kiedyś, może za milion lat być może człowiek będzie z taką prędkością podróżował. Dlatego jeśli bohaterowie Lema, Zajdla czy Asimova poruszają się z taką prędkością to nie jest to żadnym złamaniem praw fizyki, choć dzisiaj jest to niemożliwe...

Taka teleportacja jest niemożliwa i dzisiaj i zawsze. Dlaczego? Kłania się zasada nieoznaczoności Heisenberga. Wykorzystanie do napędu statku komicznego anihilacji antymaterii jest niemożliwe dzisiaj. I za tysiąc lat pewnie też będzie niemożliwe, bo trudności jakie trzeba będzie przy tym pokonać są przeogromne. Ale nie jest to sprzeczne z prawami fizyki, więc może za milion lat uda się to zrealizować. I dlatego nie razi mnie, gdy takie pomysły pojawiają się w literaturze fantastycznej. Sam kiedyś napisałem sobie opowiadanie fantastyczne i ludzie zmierzający do układu Tau Ceti podróżowali statkiem napędzanym właśnie antymaterią. Podobnie z hibernacją. Dziś jest ona poza naszym zasięgiem. Co prawda potrafimy człowieka zamrozić, ale gorzej z jego odmrożeniem po wyciągnięciu z lodówki. Dzisiaj tego nie potrafimy, ale za sto czy tysiąc lat to się może zmienić i dlatego jeśli bohaterowie Zajdla przemierzają przestrzeń kosmiczną w komorach hibernacyjnych to nie jest sprzeczne z prawami fizyki czy biologii. A jeśli chodzi o "Star Treka", to chociaż zdarzają się tam proste gafy ( np. na Enterprise nie tylko widać, ale i słychać wybuch stacji kosmicznej) i naruszono tam kilka praw fizyki, to trzeba przyznać, że mieli świetnych konsultantów naukowych, bo nawet jak naginano prawa fizyki to próbowano je zgrabnie uzasadnić np. tworząc tzw. kompensatory Heisenberga. Dlatego ciekawy byłem jakie też prawa fizyki naruszono w "Avatarze", bo nie zwróciłem na to uwagi podczas seansu...

A za tysiąc lat i dwanaście to pewnie będzie już tak, ze ho,ho,ho albo i fizycznie jeszcze lepiej, a empirycznie to już mega. Moment w którym zabroni się używać twórcom SF wyobraźni i naginania stanu wiedzy do ich dzieł … filmowych, literackich i jakichkolwiek innych … przyczyni się do końca tego gatunku.

Nie wiem jak będzie za 1012 lat. Pewnie inaczej. A może nas czyli ludzi już nie będzie? Kto to wie? Dlatego lubię poczytać ludzi z wyobraźnią, którzy dzielą się z czytelnikami swoimi przemyśleniami na ten temat. I nie chodzi o zabranianie czegokolwiek twórcom. To rzecz gustu. Ja akurat gustuję w historiach, w których są jakieś pozory realności, które mogą się zdarzyć może nie dziś czy jutro, ale kiedyś tam. Dlatego np. nie przepadam za gatunkiem fantasy. Choć i tu są wyjątki, bo "Wiedźmin" bardzo mi się podobał i kiedyś jedna książka Pratchetta również. Zresztą dużo zależy od kunsztu autora. Bo czy to co zawarł w "Końcu wieczności" Asimov może się kiedyś zdarzyć? Śmiem wątpić. A czyta się to znakomicie...

A ja tam uwielbiam fikcje i oderwanie od świata mierzalnego i poznawanego empirycznie. I obojętne czy jest to czterowymiarowa przestrzeń jak w ‚Interstellar’ … czy wszczepianie snów w ‚Incepcji’ czy chocby Indiana Jones płynący przyczepiony do U-boota … pewnie w ten sposób odreagowuje to moje inżynierskie wykształcenie.
PS. Ten U-boot to Spielberg pożyczył od producentów twojego ulubionego filmu

Ludzie są różni i chyba to jest w nas piękne, że nie jesteśmy jak stado lemingów, nie jesteśmy jak mrówki czy pszczoły, wszyscy podobni do siebie, tylko każdy człowiek to autonomiczna jednostka. Wchodzę do Empiku, gdzie pełno regałów z książkami i mijam kobietę stojącą przy stoisku z jakimiś miłosnymi melodramatami. Zupełnie mnie to nie interesuje i podchodzę do regału z fantastyką. Ta kobieta przy melodramatach spogląda na mnie i co sobie ona może pomyśleć? Pewnie coś w rodzaju: Fantastyka? Przecież to jakieś bzdury. I o to chodzi, każdy znajdzie coś dla siebie, bo ludzie są różni. "Interstellar"? Jak najbardziej, bo fajna kosmiczna tematyka. "Incepcja"? Już mniej, choć to dobry film z oryginalnym pomysłem. Ale "Indiana Jones"? Raczej nie, choć to i tak o klasę lepsze od tych głupawych seriali w TV. I tak mnie kiedyś zastanawiało co się dzieje z tymi różnymi gadżetami z filmów. Trafiają na złom? Na śmietnik? Do jakiegoś muzeum? A oni sobie je pożyczają...

Jak zobaczysz w słynnym Twitterze z 1996 roku , w scenie Tornado nad autostradą - jak leci w powietrzu ta rycząca krowa, to wiedz , ze to wcześniej była zebra w Jumanji, tym pierwszym, z Robinem Williamsem . Tak przy okazji - takie artefakty mają swoją wartość. W najsłynniejszym, prywatnym muzeum Star Wars w Aberdeen, w stanie Waszyngton, Dan - właściciel pokazał mi replikę tej płyty, niby karbonitowej, na której odciśnięto zarys zamrożonej postaci Hana Solo. Wyceniono ja na ok. 5 tys USD bo miała certyfikat, ze zrobiono ja w tym warsztacie gdzie powstała oryginalna. Ponoć jedna z oryginalnych, przygotowana do filmu i użyta na planie filmowy została sprzedana czas temu za 120 tys USD

Wcale mnie to nie dziwi, bo Wy w tej Ameryce to potraficie zarabiać na wszystkim. Pewnie nie jest to kwestia uzdolnień i talentów, a tego, że dostaliście i wykorzystaliście szansę od losu. Bo gdy inni się wzajemnie wyżynali, zastanawiali się jak przeżyć kolejny dzień lub byli nękani jako spekulanci czy inni wyzyskiwacze, to Wy w tej Ameryce pokolenie po pokoleniu bogaciliście się, handlowaliście, budowaliście rodzinne fortuny i robienie interesów macie we krwi. Wojtek Cejrowski to fajnie opisał. Tu w Polsce miał problemy z załatwieniem spraw bankowych chociaż mieszkał tu od kilkudziesięciu lat. Bo tu liczą się tylko procedury, musisz mieć stały dochód w odpowiedniej wysokości, a jak nie masz to zjeżdżaj, bo tu pracownik ma w dupie czy jego bank zarobi, ważne są procedury. A jak Wojtek w Nashville w Tennesee założył firmę promującą muzykę country i poszedł do miejscowego banku chociaż nikt go tam nie znał, to właściciela banku interesowało tylko to czy jego bank może na tym zarobić. Nie może zarobić? To przykro, ale żegnamy pana. Może zarobić? To serdecznie witamy panie Wojtku i gówno nas obchodzi czy i gdzie masz pan stały dochód. Oczywiście przejaskrawiam i piszę skrótowo, ale tak to z grubsza wyglądało. I jak potem Wojtek sprowadzał na występy do Polski między innymi Brady Sealsa ("God Blessed Texas") czy Kathy Matteę (rola w "Mavericku") to wszelkie transakcje z tym związane przeprowadzał i czerpał z tego zyski właśnie ten bank w Nashville. No zarabiać to Amerykanie potrafią na wszystkim...

W II Rzeszy, która z powodu angielskiej blokady morskiej cierpi na dotkliwe braki niemal w każdej dziedzinie łatwo o świeżych rekrutów, ale ciężko o nowe mundury, bo sukno na nie pewnie nie jest tanie. Dlatego nic się nie może zmarnować i widz szczegółowo poznaje losy takiego munduru: zdjęcie go z zabitego, sortowanie, pakowanie, transport, pralnia, zakład krawiecki, aż w końcu w punkcie poborowym odbiera go nowy rekrut. I tylko pozostawiona zapewne przez roztargnienie metka z nazwiskiem świadczy, że ten mundur już do kogoś należał. Jak dla mnie to mocna scena. Może dlatego, że skojarzyła mi się z "Katyniem", w którym już nie pamiętam Chyra lub Żmijewski mówi: "Guziki, zostaną po nas tylko guziki". Bohater Remarque'a mógłby powiedzieć: " Metki, zostaną po nas tylko metki z nazwiskiem". I czy czegoś Wam to nie przypomina? Bo od roku głośno jest o armii, która bez trudu potrafi zmobilizować setki tysięcy rekrutów, ale ma duże problemy żeby ubrać ich w mundury i dać do ręki sprawne karabiny. Ale o ile początek filmu jest mocny, to jego zakończenie niestety słabe. Generał nie zgadzający się na zawieszenie broni wysyła żołnierzy do niemal samobójczego ataku, w którym główny bohater ginie prawie dokładnie w momencie wejścia w życie tego zawieszenia. Co do samego bohatera to trochę mało wyrazisty. To już lepiej pod tym względem wypadł jego kumpel Katczyński. On też zginął ostatniego dnia wojny, ale nie w tym samobójczym ataku, a pół godziny wcześniej postrzelony przez francuskiego dzieciaka. No jak na mój gust to zakończenie zbytnio holyłódzkie. Obaj bez szwanku wyszli z wielomiesięcznych walk pozycyjnych, odparli atak czołgów itd. i obaj zginęli akurat w ostatniej godzinie wojny. Ten aliancki atak czołgowy został ciekawie pokazany, choć twórców ewidentnie nieco poniosła fantazja, bo ówczesne czołgi były pokracznymi pojazdami z prymitywnymi jeszcze układami jezdnymi i kłopotliwe było dla nich pokonanie leju po bombie, a te filmowe czołgi zgrabnie przejeżdżały przez niemieckie okopy i posiadały zawieszenie z tymi dużymi kołami jezdnymi przypominające to drugowojenne, czyli kilkadziesiąt lat późniejsze. Ale mimo tych kilku braków, to film jest całkiem dobry. Może nie wybitny, jak choćby "Stalingrad", ale całkiem solidny. I wystarczająco jasno pokazał to co w swoim dziele chciał oddać Remarque, czyli bezsens tamtej wojny i traktowanie zwykłego żołnierza jak mięsa armatniego mniej cennego niż mundur, który tymczasowo nosi. Oraz tego jak szybko w zderzeniu z frontowymi realiami z karmionego patriotycznymi sloganami rekruta ulatuje wojenna euforia...

Trzeba to faktycznie podkreślić, ze te opisane sceny z mundurami stanowią ,clou’ filmu i są przykładem absolutnego talentu reżyserskiego i filmowo-narracyjnego majstersztyku. Zasadniczo ta mundurowa kanwa opowiada nam o czym będzie ten film i jak się skończy.

No i ten Kaczyński. Akurat w tym filmie jako postać drugoplanowa. Ale wyrazista i genialnie zagrana.

Bo to są, chodzi o te mundury, takie rzeczy, o których człowiek nie myśli, dopóki mu ktoś nie zwróci na to uwagi. Na przykład zastanawialiście się kiedyś co działo się w czasie wojny z bardzo ciężko rannymi? Ale nie takimi, którym urwało rękę lub nogę, bo z tym choć ciężko, ale da się jakoś żyć. Ale na wojnie zdarzają się również przypadki osób, którym został tylko korpus z głową, bo stracili wszystkie kończyny lub którzy utracili połowę twarzy. Nigdy nawet nie pomyślałem o losie takich osób dopóki w jednej z książek Kirsta, nie pamiętam już której, przeczytałem o szpitalu, którego nie było na żadnej z map lub oficjalnie mieścił się tam jakiś fikcyjny ośrodek, a w którym właśnie trzymano tak potwornie okaleczonych. Nie można ich było pokazać społeczeństwu, nie można ich było oddać rodzinie, zresztą pewnie sami poszkodowani nie chcieliby żeby najbliżsi oglądali ich w takim stanie, więc trzymano ich w takim szpitalu bez adresu. Albo takie Auschwitz. Wiadomo baraki, piece, krematoryjne kominy i już to robi wrażenie. Ale tego można się tam spodziewać, bo o tym się słyszało. A mnie najbardziej zszokowały tam stosy przedmiotów osobistych więźniów. Dopiero te stosy butów, okularów i co tam jeszcze jest, gdy się to ogląda na własne oczy pozwala uzmysłowić człowiekowi skalę tego co tam się wydarzyło. I obraz tych mundurów, dodatkowo wzmocniony jeszcze złowrogo brzmiącym motywem muzycznym, mówi chyba więcej o tej wojnie niż setki zapisanych stron opisujących przebieg tego konfliktu...

Kirst poruszył ten wątek w ,Fabryce oficerów’

No racja, "Fabryka oficerów". Pamięć u mnie dobra, ale krótka, bo wiedziałem tylko, że na pewno nie "Noc długich noży", ani "08/15"...

Skoro o filmach o tematyce wojennej, to ja też obejrzałam z zaciekawieniem - Jeniec, jak daleko nogi poniosą. Ponoć autentyczna historia niemieckiego żołnierza. Jak dla mnie...oglądałam z zainteresowaniem.

Tak, dobry film. O determinacji dwóch ludzi, ściganego i ścigającego. Jak ostatni raz to oglądałem to mi się tak skojarzyło z "Nędznikami" Hugo, bo tam ten policjant, zdaje się że było mu Jabert też latami ścigał Jeana Valjeana, a jak już go dopadł to podobnie jak ten sowiecki oficer pozwolił mu odejść...

Farell rzeczywiście jest świetny w "Niepokonanych", ale czy to najlepsza rola Harrisa? Ciężko powiedzieć, mnie tam najbardziej podobał się w "Twierdzy". Jako major Koenig we "Wrogu u bram" również. To co mnie uderzyło w "Niepokonanych" to fakt, że w przeciwieństwie do "Jeńca" ich ucieczka była spontaniczna, w ogóle nie przygotowana, ot jest zamieć to warto nawiać z tego piekła. A w "Jeńcu" ten śmiertelnie chory lekarz przez dłuższy czas przygotowywał jeńca do ucieczki...

Twierdza’ to jednak absolutnie film Seana Connery’ego . Harris tam sobie poszedł i zagrał dla zabawy ,na ćwierć gwizdka’, choć aktorsko udało mu się dość przekonująco zagrać tego desperata - ale nie wariata - i w sumie to nawet ten jego generał Hummel budzi wspolczucie. A ,Twierdza’ to mega genialny film na zwiedzanie przecudnego San Francisco. Ależ jest zabawy jak tak sobie pojeździć po tych uliczkach z tych cudnych poślizgów. Szczególnie polecam odkrywanie tych ulic po których to niby te tramwaje, zwane Cable Car, jeżdżą po Frisco. Polecam dla zabawy zobaczyc ,Twierdze’ raz jeszcze i policzyc ile razy zobaczycie te tramwaje na gumowych kołach i te szyny namalowane na ulicach. Lepsze role niz w Twierdzy miał tez w ,Glengarry Glen Rose’ … No i jako Christopf w ,Truman Show’

Tak, pisząc poprzedni komentarz to właśnie pomyślałem sobie, że tę dobrą rolę Harrisa w "Twierdzy" przyćmił jednak popis Connery'ego i po części Cage. A czy generał Hummel budził tam współczucie? Nawet jeśli, to chyba jednak bardziej uznanie, bo był takim żołnierzem z krwi i kości i przy tym był dość prostolinijny. Innym zależało na kasie, a on ujął się za swoimi żołnierzami, zablefował i gdy to nie wypaliło to chciał grę zakończyć, ale wtedy wkroczyli ci pazerni na kasę. Mnie to dziwi, że taki aktor jak Harris nie zdobył żadnego Oscara. Być może jest to spowodowane tym, że w większości filmów z jakich go kojarzę to jednak inni wybitni aktorzy grali główne role między innymi Hopkins, Eastwood, Cruise, Crowe, Law czy wspomniany Connery...

Myśle, ze Ed Harris nie potrzebuje tych Oscarow … jak nic pamięta pewnie słowa Connery’ego z ,Twierdzy’ gdy ten powiedział : Losers always whine about their best. Winners go home and fuck the prom queen …. Co w wolnym tłumaczeniu znaczy, ze tylko przegrani narzekają na to, co najlepsze. Zwycięzcy idą do domu i ruchają królową balu … Ed Harris pewnie tymi słowami wznosi toast za tych nagradzanych Oscarami, szczególnie jak Akademia zaczęła bardziej nagradzać poprawność polityczną i rasową niz artyzm

Heh, już nie chciałem wcześniej o tym pisać, ale pomyślałem sobie, że nie znam się na tych Oskarach, na kulisach ich przyznawania i może jest z nimi podobnie jak z literackim Noblem. Bo Nobel, choć od początku zdarzały się ewidentne pomyłki (pominięcie Tołstoja), to jednak długi czas był wyznacznikiem określonego, wysokiego poziomu. Owszem, nie otrzymali go choćby Kafka, Proust, Mann czy Cortazar, ale ten Nobel jednak coś znaczył. A w XXI wieku ta nagroda całkiem się zdeprecjonowała. Choćby taki Zafon. Facet zmarł w 2020, a "Cień wiatru" napisał w 2005 i komitet przez 15 lat nie zdążył go nagrodzić. W przeciwieństwie do takich, o których Waldemar Łysiak pisał: "szurnięty lewak"- to o Dario Fo i "kopnięta feministka"- to o Elfride Jelinek. Tak z ciekawości przejrzałem sobie listę nagrodzonych i okazuje się, że ostatnim noblistą, którego czytałem jest Saramago. Nagrodzony jeszcze w XX wieku! I z Oscarami jest podobnie? No to pięknie...

Odnośnie Oskarów...uważam, że Ty Mirko i Sneer, zasługujecie na takiego Oskara, za wiedzę ogólną, którą się tutaj z nami dzielicie. Nie wiem jak z tymi prawdziwymi Oskarami, ale zbiornikowego Wam przyznaję już teraz.:)

Dziękuję Irko. Inni mają nas tu pewnie za dziwaków, zresztą znasz to, bo jak u siebie coś napiszesz to zawsze znajdzie się kilku mądrali, którzy są oburzeni, że u siebie, na własnym profilu masz czelność pisać o tym co Ciebie interesuje. To niedopuszczalne! To jest portal o jebaniu i tu się powinno pisać wyłącznie o cipach i kutasach. A mnie akurat pisanie na takie tematy nie interesuje, bo seks to jest coś co się uprawia, a nie o tym pisze. Poza tym ja mam z kim to robić i nie dla seksu tu jestem. Lubię sobie popatrzeć na zgrabne nogi w pończochach, bo na co dzień tego nie mam. Żona ma bardzo zgrabne nogi, ale nie przepada za pończochami, bo ją gryzą czy drapią, a ja nie zamierzam jej do niczego zmuszać. Nie lubi to nie lubi i wypada to uszanować, bo ja też mam rzeczy, których nie lubię np. nie golę jaj chociaż podobno w dzisiejszych czasach depilacja miejsc intymnych to standard. A w dupie mam takie standardy. Nie podejdę też na ulicy do kobiety i nie powiem jej: Pani podwinie kieckę, bo chciałem nogi zobaczyć, bo chyba całkiem zgrabne. Nie zrobię tego, bo podejrzewam, że reakcja takiej kobiety pewnie byłaby zupełnie odmienna od tej jakiej bym oczekiwał. A tutaj mogę to zrobić i są takie, które te kiecki podwijają. Ale to, że lubię sobie na te nogi popatrzeć nie zmienia faktu, że traktuję to jako urozmaicenie i moje życie nie kręci się wokół tego i nie szukam tu seksu. Za to lubię sobie pogadać na różne tematy. A że nie mam konta na fejsie, naszej klasie czy innych tego rodzaju portalach to robię to tutaj. I dziękuję Ci Irko, że mi to umożliwiasz...

Marc, bo tak ma na imię, postanawia skorzystać z okazji i dać się zaraz po śmierci zamrozić w nadziei, że kiedyś w przyszłości zostanie przywrócony do życia. I po 80 latach fikcja staje się realnością i Marc zostaje wyciągnięty z ciekłego azotu i ożywiony. Ale jego egzystencja wcale nie przypomina sielanki. Jest pierwszym udanie wybudzonym z kriogenicznego snu i medycy oraz naukowcy przyszłości traktują go jak doświadczalnego królika. On sam w nie do końca swoim ciele nie czuje się dobrze, doskwiera mu samotność i poczucie wyobcowania. Należał do innego świata, w nim był osadzony i z niego został wyrwany jakby z korzeniami i przeniesiony do rzeczywistości, której nie rozumiał i z którą nie czuł żadnego emocjonalnego związku. Człowiek to jednak istota społeczna wchodząca w różne interakcje z innymi ludźmi, z którymi łączy go większa lub mniejsza,ale jakaś więź. I człowiek żyje w określonym czasie i miejscu i z tą czasoprzestrzenią jest związany wspomnieniami, emocjami, namiętnościami. Pozbawiony tego wszystkiego i przeniesiony nagle w inne czasy może odczuwać tak jak to było w przypadku Marca przytłaczającą pustkę i samotność. Pod tym względem przypomina mi to "Powrót z gwiazd" Lema. Lubię filmy skłaniające do jakiejś refleksji, a w przypadku tej produkcji narzucają się pytania o istotę naszej ludzkiej natury. Czy człowiek to tylko zlepek komórek i tkanek, które wraz z rozwojem i postępem będzie można w coraz większym stopniu regenerować, odtwarzać lub zastępować sztucznymi? Chyba nie, bo czym wtedy różnilibyśmy się od ameby? Tylko ilością i stopniem skomplikowania tych komórek. Może więc człowiek to świadomość, psychika, emocje, czyli te wszystkie procesy zachodzące w mózgu? Też nie, a przynajmniej nie tylko. Małgorzata Salik w bardzo dobrej książce "Płomień" opisuje historię dwóch astronautów, którzy zostali poddani tzw. mapowaniu mózgu. Ich ciała były martwe, ale mózgi nadal żyły, funkcjonowały. I ja bym ich ludźmi nie nazwał. Wychodzi, że zgodnie z oczywistą prawdą człowiek to ciało i dusza i przynajmniej na tym świecie nie da się tego rozdzielić. Niby banał, ale czasami trzeba obejrzeć film żeby to sobie uświadomić. I uzdrawiając jedno, a zaniedbując przy tym drugie zamiast uszczęśliwić ludzi można uzyskać odmienny efekt czyli uczynić ich życie koszmarem pozbawionym sensu. Podobał mi się ten film. Ze spraw mniej istotnych zwróciła moją uwagę drugoplanowa rola kobiety, która była partnerką Marca w tym jego pierwszym życiu. Piękna aktorka o nazwisku Chaplin i takim semickim typie urody, który akurat mnie się podoba...

Irko … pamietaj, ze Breaking Bad to unikalny serial w którym kolory ubrań pozostają w korelacji do akcji i zmiennych emocji bohaterów. W mojej galerii znajdziesz kilka zdjęć nawiązujących do tego serialu. No i masz jeszcze prequela , czyli ,Better Call Saul’ … No, a potem sequela ,El Camino’. Mam zdjęcie w Fordzie Thunderbird z 1972 roku ktorym w BB i El Camino jeździł Skinny Pete i potem oddał go Jesse’my. Kocham ten serial i jutro jak będę w Albuquerque to sobie wpadnę do Twistera , przy 12000 Coors Road SW, gdzie ulokowano te słynna knajpkę Los Pollos Hermanos ( jest tam cała ściana poświęcona Breaking Bad i kilka ciekawych artefaktów). Uprzedzam, ze oglądanie tych dwóch teraz wskazanych seriali, ciekawie dopełniających opowieść, jest trochę ,dziwne’ - bo dokręcono je po kilku latach od Breaking Bad, co powoduje ze aktorzy znacząco sie zmienili, bo są o jakies sześć lat starsi, szczególnie Saul i Todd. To zachwiane ,kontinuum czasowe’ trochę na początku irytuje - ale zobaczyć absolutnie warto.

Już troszkę oglądałam El Camino i ten o Saulu. Jest dokładnie tak jak napisałaś. Nie buduje tak napięcia jak w BB. Jednak po takiej dawce jaką mi dostarczył BB trudno o coś porównywalnego. Serial jest uznawany, tak jak napisałam wcześniej, za jeden z najlepszych wszech czasów. Jednak z pewnością te dwa jeszcze obejrzę, tak samo jak Twoją galerię, by odszukać to o czym napisałaś.

Wiesz Irko, pewnie wszystkie te platformy filmowe skręciły w stronę poprawności politycznej, bo taki niestety jest ogólny trend, ale Netflix na tym polu szczególnie się wyróżnia. Dzisiaj produkcje filmowe tworzy się według klucza. Musi być odpowiednia ilość czarnych aktorów, silnych i niezależnych kobiet, wątków LGBT itd. Traci na tym fabuła i atrakcyjność filmu, ale postęp wymaga ofiar. I na tym polu Netflix zdecydowanie wyprzedził konkurencję, to taki stachanowiec politycznej poprawności, który znacznie przekracza wszelkie wymagane normy. Może Cie to Irko zaskoczy, ale ja w dzieciństwie byłem chłopcem i miałem takie chłopięce zainteresowania. Nie wiem, ale jakoś nigdy nie kręciło mnie przymierzanie sukienek czy zabawa lalkami. I jeśli chodzi o filmy to na przykład uwielbiałem "Robin Hooda", tego z Michaelem Praedem. Strugałem drewniane miecze i łuki i wcielałem się w postaci Szkarłatnego Willa, Małego Johna czy Nasira walczących z podstępnym szeryfem z Nottingham. Ale mam siostrę, więc chcąc nie chcąc wiem czym wtedy żyły dziewczyny. Moja siostra była fanką zespołu muzycznego New Kids On The Block, oglądała serial "Przyjaciele" i wzruszała się losami Anki z zielonego wzgórza. I dzisiaj na Netflixie już "Przyjaciół" nie zobaczysz. Serial, który 20 lat temu bił rekordy popularności został skrytykowany, bo nie grali w nim czarni i oni sobie tam czasami żartowali z gejów czy z osób z nadwagą. Jennifer Aniston powinna oficjalnie się pokajać, przeprosić i wytłumaczyć, że była młoda i głupia i tylko dlatego zagrała w tym rasistowskim i homofobicznym serialu. New Kids On The Block? Pięciu chłopaków, wszyscy biali i wśród nich żadnego geja czy transa. Dajcie spokój, powinni tego zabronić!...

Za to na Netflixie można obejrzeć przygody Ani z zielonego wzgórza. Z tym, że nieco przerobiono scenariusz. Krótko mówiąc: pedofilia, rasizm, transpłciowość, antysemityzm, homoseksualizm, z tym wszystkim styka się Ania. Bo przecież takimi problemami żyły dziewczynki na kanadyjskiej prowincji na przełomie XIX i XX wieku. Pani Lucy Montgomery pewnie się w grobie przewraca, ale dobrze tak rasistce i homofobce. I takich przykładów można mnożyć właściwie w nieskończoność. Serial o wyprawie na Marsa, no coś dla mnie. I jeszcze mogłem machnąć ręką na to, że kapitanem jest kobieta i to taka z problemami emocjonalnymi, że na pokład trafia ktoś z wirusem, że powodzenie całej wyprawy zależy od jednego żagla, który jest nie do zastąpienia itd., ale gdy jedna z astronautek okazała się lesbą to nie zdzierżyłem i przestałem oglądać tego gniota. I nie wiem nawet czy oni wylądowali na Czerwonej Planecie czy po drodze się rozbili. Kiedyś znajoma mi mówiła, że włączyła dziecku bajkę o zwierzątkach. I co się okazało? Jakaś żyrafka czy zeberka miała rodziców. Dwóch tatusiów! Mamusię pewnie lew pożarł i tatuś doszedł do wniosku, że wszystkiego trzeba w życiu spróbować i teraz stworzy rodzinę z innym panem. Takie są żyrafy (a może zebry?) nowoczesne i postępowe. I żeby nie było, że tylko Sneer jest taki zacofany to sam Elon Musk, który współpracował z Netflixem, którego trudno posądzić o konserwatyzm, który ma dziecko według tej nowomowy określane jako "nieheteronormatywne" rok temu otwarcie powiedział, że Netflix przez lansowanie politycznej poprawności traci odbiorców. A tego serialu, o którym wspomniałaś to nie widziałem i na SkyShowtime go nie ma, ale jak tak go zachwalasz to jak kiedyś nadarzy się okazja trzeba będzie go obejrzeć...

I drugi film, czyli "Ziemia swoich synów" to niemal identyczna tematyka. Cywilizacja legła w gruzach na skutek bliżej niesprecyzowanej wojny. Ludzie żyją w prymitywnych warunkach, dochodzi do aktów kanibalizmu. I w takim świecie próbują przeżyć ojciec z synem. Ojciec swoje przemyślenia zapisuje w zeszycie, do którego syn nie ma dostępu. Ociec traktuje go szorstko i surowo, więc syn jest przekonany, ze ojciec go nienawidzi. Gdy ten ostatni umiera syn zabiera zeszyt i rusza w drogę chcąc znaleźć kogoś kto zna pismo i przeczyta mu zapiski ojca. Bardzo lubię taką postapokaliptyczną tematykę i zastanawia mnie wtedy jacy my naprawdę jesteśmy? Szlachetni, uczciwi, altruistyczni i skorzy do pomocy? Czy może źli, podstępni, chciwi i skłonni do przemocy oraz agresji? Pewnie i tacy i tacy, ale co i w jakich okolicznościach przeważa? W "Wyspie tajemnic" jest taka scena, gdy naczelnik więziennego szpitala mówi do DiCaprio: Gdyby normy społeczne zniknęły, a ja blokowałbym drogę do posiłku rozwaliłby mi pan łeb i pożarł co lepsze kawałki. Czy tak zachowywaliby się ludzie, gdyby nasz świat runął? Obyśmy nigdy nie musieli się o tym przekonać. A teraz film "Ad Astra". Tematyka kosmiczna, do tego w obsadzie Brad Pitt, Tommy Lee Jones i Donald Sutherland, to nie mogę sobie odmówić takiej przyjemności...

,W każdym normalnym człowieku tkwi szaleniec’ jak napisał Prattchet a co Di Caprio genialnie zagrał w opisanej ‚Wyspie tajemnic’ … a jest w tym filmie kilka ciekawych ‚tajemnic’ …. Ot, chocby ten motyw muzyczny kwartetu fortepianowego Mahlera. Nie stanowi problemu w gabinecie Crowleya, no ale jednak w tej retrospekcji z Dachau, gdy słyszymy go w biurze tego esesmana - to już coś mi zgrzyta. Przecież Mahler był kompozytorem pochodzenia żydowskiego a w Trzeciej Rzeszy wszystkie dzieła kultury żydowskiej, w tym muzyka, były prawem zakazane , wiec jak esesman mógł sobie tak otwarcie w biurze słuchać żydowskiej muzyki?
Choc niestety mało znam sie na filmach to uważam, ze słusznie piszesz w swojej recenzji : ,Dobra gra aktorska …. ciekawa intryga, świetne zdjęcia i do tego ta atmosfera’ . Dodam, ze i oprawa muzyczna tez jest w nim fantastyczna.

O, ciekawy wątek poruszylas. Ale to odpiszę po pracy...

Rzeczywiście jest tam taki motyw muzyczny i nawet nie wiedziałem, że to Mahler. A czy komendant obozu mógł go słuchać? Myślę, że to całkiem możliwe. Po pierwsze, komendant był kimś, był szychą w tej zbrodniczej hierarchii. I gdyby on się nie wyrabiał z eksterminacją o to wtedy przełożeni w Berlinie mogliby się przyczepić. Ale jak on wyrabiał normę, to w zaciszu gabinetu mógł sobie słuchać czego chciał. Adolf też nie słuchał wyłącznie Wagnera czy Bacha, bo w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy słuchał na przykład Czajkowskiego i Rachmaninowa. A po drugie, w takim Auschwitz działały obozowe orkiestry. Zdaje się, że były trzy duże orkiestry i kilka mniejszych zespołów, między innymi jazzowy. Ja byłem w szoku jak pierwszy raz o tym usłyszałem. Przecież już w latach 30-tych na Wystawie Sztuki Zdegenerowanej jazz został zaklasyfikowany jako "nigger-musik" i jako taki zakazany. Ale obozowi esesmani mieli ciężką robotę, więc przymykano oko, że po robocie relaksowali się przy czymś oficjalnie zakazanym. I bywało, że esesmani nakazywali grać orkiestrze popularne przeboje żydowskie. Któryś z nich nawet chwytał wtedy akordeon i też im przygrywał. A potem odkładał akordeon i wracał do mordowania. Podobno największe bydlaki i sadyści potrafili się wzruszyć przy muzyce i zamiast gardłowego głosu komend i rozkazów zdarzało im się rozmawiać z tymi muzykami prawie jak z normalnymi osobami, a nie podludźmi przeznaczonymi do likwidacji. Ale też dochodziło do upiornych scen. No bo jak jest koncert to musi być widownia. A o kogo było najłatwiej w Auschwitz? Wiadomo, o trupy. I esesmani sadzali na krzesłach czy ławkach trupy, wyciągali im na wierzch genitalia, twarze smarowali sadzą i orkiestra musiała grać przed takim audytorium. A niechby się pomylili czy zagrali jakąś fałszywą nutę! I co może dziwić to te orkiestry powstały nie z nakazu władz obozowych, a z inicjatywą wyszli sami więźniowie. Pewnie intencje mieli dobre. Wiedzieli, że w każdej chwili, dzisiaj czy jutro, mogą zginąć, a kochali muzykę, więc chcieli umilić czas współwięźniom. Ale w Auschwitz nie miało być miło, więc Niemcy wykorzystywali tych muzyków do swoich celów...

Jak na rampie pojawiał się nowy transport to grała orkiestra żeby wywołać wrażenie u nowo przybyłych, że może tam nie jest aż tak źle skoro wita ich orkiestra. Poza tym orkiestra grała więźniom opuszczającym obóz, gdy udawali się do pracy. Chodziło o to żeby oni sprawnie, szybko i w należytym porządku opuszczali obóz. Dlatego na przykład zrezygnowano z grania marszów francuskich. One były za szybkie i więźniowie gubili przy nich krok. Muzycy przygrywali też na imprezach obozowej załogi. Jakiś strażnik miał urodziny, to jedni czyli esesmańska ferajna, bawili się, był śmiech, strzelały korki od szampanów, drudzy czyli muzycy w obozowych drelichach im przygrywali, a trzeci w tym czasie opuszczali ten świat przez krematoryjny komin. I początkowo do orkiestry przyjmowano tylko więźniów aryjskich, ale potem wszystkich, w tym Żydów. Było to sprzeczne z nazistowskim prawem i w 40 czy 41 roku pewnie byłoby to niedopuszczalne, ale w 44, gdy Rzesza już konała nie przejmowano się tym. I ta muzyka może komuś z więźniów się podobała, ale jednak większość jej nienawidziła, bo wiadomo z czym się kojarzyła. Ale nie oceniam tych ludzi. Ani nie pochwalam, ani nie potępiam, bo to trzeba byłoby przeżyć to piekło żeby móc ich oceniać. W kontynuacji "CK Dezerterów", w tym filmie, w którym oni zrobili skok na ten bank w Łodzi, a na końcu Linda został wykastrowany jest taka scena, gdy Kania czyli Kondrat usiłuje nakłonić Habera czyli Zborowskiego do opuszczenia getta. Używa przy tym różnych argumentów, między innymi takiego, że oni jeszcze dzisiaj mogą zjeść prawdziwy rosół z kury. I Haber w swoim stylu odpowiada: Kania, ty mnie nie naciskaj, nie wywieraj presji, ty mnie nie męcz, Kania, ja muszę to spokojnie przemyśleć, ja muszę się zastanowić, Kania, ja nie mogę tak...i wtedy Haberowi przerywa córka mówiąc: Tate, ja chcę rosół z kury! Nam, którzy jedzą co, kiedy i ile chcemy może być ciężko zrozumieć, że motywacją do działania, do przystąpienia do obozowej orkiestry mogła być dodatkowa miska zupy z brukwi, bo taki też przywilej mieli ci muzycy. Dla wycieńczonego organizmu ta dodatkowa strawa mogła być kwestią życia i śmierci. Dlatego nie oceniam tych ludzi. A jako ciekawostkę mogę jeszcze dodać, że w Brzezince, na oddziale czy bloku kobiecym przewodziła kobiecej orkiestrze, była jej dyrygentką, kuzynka wspomnianego wcześniej Mahlera, jedna z najlepszych na świecie skrzypaczek...

No jakoś nie przemawia do mnie twoja próba objaśnienia tej tajemnicy Scorsese. Przykład z Wagnerem czy Bachem to jednak absolutny dyskursywny niewypał. Ta muzyka to ,smaczek’ interpretacyjny , podobnie jak ten mega silny, przejaskrawiony niemiecki akcent w tym filmie, w angielszczyźnie Maxa von Sydow … czyżby to był jakis nazista który eksperymentował na mózgach więźniów, jak kiedyś ci hitlerowscy protoplaści eksperymentowali w Namibii na ludziach Herero czy znana. Czy to Niemiec któremu udało sie dostać do USA , może ktoś mu pomógł, jak Wernerowi von Braunowi? Co do meritum to jednak zapominasz o wystawie o ,wynaturzonej muzyce’ z 24 maja 1938 roku, w czasie pierwszej edycji ,Dni Muzyki Rzeszy’ w Duesseldorfie, czyli ,Entartete Musik.Eine Abrechnung’. Wszystko, na co nie było miejsca w kulturze muzycznej hitlerowskich Niemiec, zostało przedstawione na tej wystawie na przykładach fragmentów muzyki, na zdjęciach i w tekstach. W sposób ohydny. Bo w myśl propagandy hitlerowskiej w muzyce odrzucano przeboje, operetkę, muzykę symfoniczna, kameralistyke i tez muzykę atoniczną, popularna przede wszystkim żydowskich twórców oraz jazz, wówczas określany z pogardą jako Niggermusik. Wystawą tą zainicjowano bezprzykładną kampanię nienawiści, skierowaną przeciwko muzykom i muzyce. Potem pojawiły się zakazy publicznego wykonywania utworów artystów żydowskich. No jednak biuro komendanta obozu koncentracyjnego to był urząd a nie prywatne mieszkanie. Żaden oficer na służbie , a już esesman nigdy by sobie jednak na coś takiego nie pozwolił …

Poprawiam, ze nie zapominasz o tej wystawie ale w moim odczuciu zdajesz się nie uwzględniać jej silnego oddziaływania propagandowego nazistowskiej polityki skierowanej przeciwko Żydom.

W ogóle w tym filmie Scorsese są takie niedopowiedzenia, które można różnie interpretować. Tak jest na przykład z samym zakończeniem. I w przypadku tego lekarza z niemieckim akcentem też nie wiadomo czy to był ktoś w stylu Wernera von Brauna, czyli wybitnego naukowca, któremu ze względu na posiadaną wiedzę zapomniano nazistowską przeszłość czy może był on niemieckim antyfaszysta lub Niemcem z żydowskimi korzeniami, któremu udało się wyemigrować z Niemiec do USA jak na przykład Einstein. Jak dla mnie obie wersje są równie prawdopodobne, bo wiemy o nim tylko to, że mówił z niemieckim akcentem i był dobrym psychiatrą...

A z tą Wystawą to naziści mieli pewien problem. Bo pomysł był taki żeby z jednej strony pokazać prawdziwie niemiecką sztukę i ją gloryfikować, a z drugiej ukazać tę zdegenerowaną i miała ona zostać zohydzona w oczach niemieckiego społeczeństwa. I co się okazało? Ta część zdegenerowana była częściej czy liczniej odwiedzana przez widzów i dało się zauważyć, że jest oglądana z zainteresowaniem, a nie z dezaprobatą, co nie spodobało się nazistowskim notablom...

No to prawie jak z tymi portalami społecznościowymi do randkowania i radosnego ,spółkowania’ … takie np chrześcijańskie randki to maja ledwo ze 12 tys userow, no a taki kurwidolek, oceniany jest ponoc lekko na ponad 350 tys . A przecież w tak bogobojnym i katolickim kraju, gdzie ponoć 90 % to wyznawcy jedynej słusznej religii - to powinno być zupełnie na odwrót. Jednak zakazywane przyciąga silniej ….

No ba! Pewnie, że to co zwalczane i zakazane budzi ciekawość. Weźmy na przykład takie kraje buddyjskie. W kilku krajach takich jak Bhutan, Birma, Sri Lanka, Laos buddyzm stanowi przeważającą większość i ma właściwie status oficjalnej religii. I co łączy te kraje? Oprócz buddyzmu łączy je to, że mniejszości religijne, w tym głównie chrześcijaństwo, są tam zwalczane i prześladowane. Ale mimo tych prześladowań i chrześcijaństwo i islam twardo się tam trzymają. Na Sri Lance buddyści doprowadzili kraj do ruiny. Państwo zbankrutowało, inflacja wynosi tam nie 15% jak u nas, a ponad 60%, a prezydent buddysta przed gniewem ludu spierdolił do Singapuru. Tak się dzieje jak do władzy dorwą się buddyści. Gdyby tam zorganizować taką wystawę, że po jednej stronie byłaby wspaniała sztuka buddyjska, a po drugiej zdegenerowana sztuka chrześcijańska, to też pewnie ta druga budziłaby większą ciekawość. Z tym, że akurat taka wystawa nigdy tam nie powstanie i to z prozaicznego powodu. Bo o ile istnieje sztuka chrześcijańska i jej wytwory nierzadko aż zapierają dech z wrażenia, to sztuka buddyjska to jest właściwie śmiech na sali. Zresztą nie tylko sztuka. To, że ja mogę pisać na laptopie, to że Ty możesz latać po świecie, to wszystko zawdzięczamy osiągnięciom opartej na chrześcijaństwie cywilizacji łacińskiej. Gdyby korzystać z buddyjskich zdobyczy to co najwyżej mogłabyś sobie po świecie popływać shikari. I chrześcijańskie randkowanie? Jest coś takiego? Chyba dla takich jak Terlikowski!

Bo z powodu zaszłości historycznych Amerykanie i Polacy mają zupełnie inny stosunek do swojego państwa. Dlatego Najmrodzki mógł budzić sympatię, bo okradał państwowe Pewexy i ośmieszał milicjantów czyli funkcjonariuszy opresyjnego państwa. Ale jak Amerykanie oceniają Abagnale to nie wiem. A może to magia kina sprawia, że przy odpowiednim scenariuszu i reżyserii nawet szwarc-charakter oceniany jest pozytywnie? Możliwe, bo to już Lenin twierdził, że kino jest najważniejszą ze sztuk, a Goebbels uważał kinematografię za znakomite narzędzie propagandowe. A może chodzi jeszcze o coś innego? Znałem kiedyś pewną polonistkę i oprócz tego, że była niezła w sypialni zapamiętałem również naszą rozmowę o "Ojcu Chrzestnym". Bo zarówno książkę jak i film uważam za świetne i moim zdaniem ta książka powinna być lekturą obowiązkową każdego faceta. A ona mi powiedziała, że nie rozumie tej męskiej fascynacji "Ojcem Chrzestnym", bo w cywilizowanym kraju stosunki społeczne reguluje prawo, a nie jakieś plemienne zwyczaje czy zasady. Powiedziałem jej wtedy: Jesteś kobietą, więc tego nie zrozumiesz, dlaczego Ty nie zabijasz? bo prawo tego zabrania? ja nie zabijam, bo tak zostałem wychowany, takiej moralności mnie nauczono i to jest pierwotne, a prawo jest wtórne. Ale wracając do filmów to oba polecam, dobre kino. I jest trochę humoru i widać jak pomysłowością, przebojowością, a czasami i tupetem osiąga się cel. I można też zobaczyć jak zdobywa się kobietę. Nie drętwymi pytaniami: "czy jesteś realna?", nie prymitywnymi zaczepkami w stylu: "Ruchasz się czy trzeba z tobą chodzić?", a tak jak to robił Najmrodzki. DiCaprio też potrafił tę Brendę owinąć sobie wokół palca. I podobała mi się ta filmowa partnerka Najmrodzkiego. Zarówno od strony wizualnej, bo lubię kobiety o tego typu urodzie, ale miała również ciekawy charakter. Nie była z tych łatwych, które na pierwszej randce rozkładają przed facetem nogi. Ale jak już pokochała to na dobre. I przy tym nie była to taka miłość ślepa, bezkrytyczna. Raczej taka motywująca faceta: Będę z Tobą, ale zrób coś ze swoim życiem, skończ z przestępczym procederem. Albo: Będę na Ciebie czekała, ale jak normalnie wyjdziesz, a nie jak uciekniesz, bo to żadne rozwiązanie...

Największym zainteresowaniem cieszyła się chyba Strefa Wystawców i choć ja nie jestem gadżeciarzem, to trochę chyba rozumiem takich ludzi, bo jak miałem naście lat to sam zbierałem żużlowe gadżety od programów zaczynając, poprzez proporczyki, przypinki, na zdjęciach zawodników kończąc. Choć jak oglądam sceny z USA, gdzie ludzie koczują pod sklepami, bo ma się pojawić nowa edycja butów Adidasa czy innego Nike, to myślę sobie, że ludzie jednak są porąbani i zastanawiam się jakie oni mają priorytety skoro wizja braku nowych butów urasta do rangi życiowego dramatu. Ale to taka dygresja. W każdym razie ja gadżeciarzem nie jestem i chociaż z ciekawością obejrzałem sobie te stoiska to z uśmiechem przyglądałem się Piaa, która co rusz zachwycała się tym czy owym. Mnie tam najbardziej interesowało stoisko z książkami science- fiction i tam sobie kilka pozycji wybrałem. Będzie co robić, gdy późnym wieczorem rodzina już śpi, a mnie niespieszno w objęcia Morfeusza. I jeszcze zainteresowały mnie takie laserowo wycinane modele do składania. To pobawimy się z synem i będziemy mieli nasz własny teleskop Hubble'a. A potem było to co mi się najbardziej podobało czyli hala poświęcona "Gwiezdnym Wojnom". Strzeliłem sobie fotki z Boba Fettem, z Tuskonem (z tym charakterystycznym skraplaczem wilgoci na szyi) i z kilkoma innymi, których imion już nie pamiętam. Kapitalnie prezentowały się makiety lego przedstawiające z detalami Potyczkę na Jakku i Upadek Concordii. A na koniec tradycyjna już na Pyrkonie belgijka. Gdyby nie oddzielające barierki, to Piaa ruszyłaby w tany heh. Niestety jeden dzień to zbyt mało żeby zaliczyć wszystkie atrakcje Pyrkonu dlatego o Strefę Gier jedynie zahaczyliśmy przelotem, a z autografu od Andrzeja Pilipiuka musiałem zrezygnować, bo o 21, gdy zaczynało się spotkanie z nim to ja wsiadałem do pociągu. Ale Piaa miała rację i to jest świetna impreza z mnóstwem atrakcji i skoro stwierdzam to nawet ja, dla którego fantasy nie może się nawet równać ze starą, dobrą science- fiction, to wyobrażam sobie jak zadowoleni musieli być miłośnicy tego gatunku...

Właśnie sam zauważyłem, że wśród tych cosplayerów dużo było nawiązań i motywów japońskich czy generalnie azjatyckich i Piaa mi wyjaśniła, że to anime jest bardzo popularne na Dalekim Wschodzie...

I nie rozumiem tych wszystkich malkontentów przeciwnych rozwojowi astronautyki. W filmie jest pokazany czarnoskóry przeciwnik wyprawy na Księżyc, który na jakimś proteście mówi, że on nie ma za co opłacić rachunków, a Biali lecą sobie na Księżyc. Takiemu tępakowi miałbym ochotę powiedzieć: A weź Ty się nierobie do roboty i zarób sobie na ten czynsz, a od wypraw kosmicznych to się odpierdol! Pokazany jest też Vonnegut, który również coś bredzi, że to lądowanie jest niepotrzebne. Cóż, nie brakuje małych, ograniczonych ludzi z klapkami na oczach. Podobał mi się realizm w przedstawieniu kosmosu. Tu nie było kolorowych obrazów czy spektakularnych akcji. Jest ciemność, mrok i pustka. Bo przestrzeń kosmiczna wbrew pozorom jest pusta, przeraźliwie pusta. Taki paradoks, że choć wszechświat zawiera kilkaset miliardów galaktyk po kilkadziesiąt miliardów gwiazd każda, to w przestrzeni kosmicznej dominuje uczucie dojmującej pustki. Albo ta szara powierzchnia Księżyca, która zdaje się wręcz krzyczeć do ludzi: Idźcie stąd, to nie jest miejsce dla Was. Swoje robi też muzyka. Nie nachalna, nie przytłaczająca, ale właśnie taka odpowiednia do okoliczności. Ciekawym zabiegiem są również momenty ciszy. Paul Claudel pisał, że od muzyki piękniejsza jest tylko cisza, a ktoś inny śpiewał, że cisza to też głos Boga i coś w tym jest. Ale oprócz muzyki i ciszy jest coś jeszcze. To są kapitalnie odtworzone dźwięki z kabiny. Czasami są to szmery czy szelesty, a czasami dudnienia i hałasy. Słychać wtedy oddechy członków załogi, pracę silników startowych, nagrzewanie się kadłuba czy dźwięk uruchamianych przełączników. W ogóle widząc to wszystko można docenić z jakim wyzwaniem mierzyli się twórcy amerykańskiego programu kosmicznego mając do dyspozycji ówczesną relatywnie prymitywną technikę. Choćby takie dokowanie w przestrzeni kosmicznej. To fajnie wygląda u Zajdla czy Lema jak się czyta, że leciutki wstrząs dał odczuć drobną niedoskonałość naprowadzania, ale mechaniczne chwytniki wysunęły się i spoiły rakietę z...itd. Ale w przypadku Apollo to był rewolucyjny pomysł. I oni sobie z nim poradzili. W epizodzie z Ageną, gdy na Gemini dochodzi do gwałtownych i niekontrolowanych obrotów, podczas samego lądowania, gdy komputer pokładowy zadławił się obfitością danych czy podczas sceny spłonięcia Eda White z dwoma innymi astronautami widz może się przerazić jak topornej technice powierzyli swoje życie astronauci. Mechaniczne rygle, przełączniki, wskaźniki, klapy itd. I mając tak zawodne środki techniczne oni dopięli swego i jednak wylądowali na powierzchni naszego satelity! Bardzo mi się ten "Pierwszy człowiek" podobał i zainteresowanym kosmiczną tematyką czy choćby ciekawym jak wyglądało lądowanie na Księżycu szczerze tę produkcję polecam...

I oczywiście, Absolutna zgoda co do meritum twego wpisu. I dla mnie podbój kosmosu to kwintesencja ludzkiego geniuszu. Namiętnie zwiedzam u siebie te lotniczo-kosmiczne muzea. Mamy ich tu dziesięć takich na mega wypasie … w zeszłym roku zaliczyłam Houston. Genialny jest Kennedy Space Center czyli Cape Canaveral, gdzie oprócz promu Atlantis, genialnych symulatorow szkoleniowych dla astronautów, niesamowitych stałych ekspozycji mamy tam regularny Park Narodowy a w nim orly amerykańskie i aligatory. Jak nam takie dwa, prawie czterometrowe, wylazły na parkingu i położyły się zaraz przy naszym busie to dwie godziny nas rangersi w nim trzymali dla bezpieczeństwa. Z tych 10 Top Space Centers & Museums to zostały mi jeszcze do zaliczenia tylko: Cosmosphere w Kansas i San Diego …. Polecam!

Dobre! To z tym panem Gorskim. No trochę sobie sąsiad na tę przyjemność poczekał, ale jeśli małżonka nie rzucała słów na wiatr to jednak się doczekał...

A podbój kosmosu uważam za nasze przeznaczenie i konieczność. Przeznaczenie, bo wszyscy stamtąd pochodzimy, bo przecież ta materia, z której jesteśmy zbudowani pochodzi właśnie z gwiazd. I konieczność, bo rozbłysk Supernowej gdzieś w pobliżu, kolejna pandemia, zabłąkana asteroida, szaleniec z dostępem do broni jądrowej czy dziesiątki innych zagrożeń mogą sprawić, że życie na Ziemi będzie niemożliwe i warto mieć wtedy jakąś alternatywę. I to nie będzie proste, to będzie piekielnie trudne, a piętrzące się problemy wydają się przeogromne, ale jak powiedział Kennedy, gdy ogłaszał rozpoczęcie projektu lądowania na Księżycu: podejmujemy się tego nie dlatego, że to łatwe, ale zrobimy to dlatego, że to trudne. Chociaż moim zdaniem najlepsze uzasadnienie podboju kosmosu podał Stephen Hawking. Dlaczego jego zdaniem należy eksplorować kosmos? Ponieważ on jest i otacza nas ze wszystkich stron! Czasami najprostsza odpowiedź jest tą najwłaściwszą. I jeszcze raz Hawking: "Nie wychylać nosa poza Ziemię to byłoby tak, jak gdyby rozbitek na bezludnej wyspie za nic nie chciał się z niej wydostać". I myślę sobie, że to, że dzisiaj jesteśmy na takim stopniu rozwoju zawdzięczamy takim cechom jak ciekawość, zmysł przygody, odwaga. Czy to nie te cechy spowodowały, że Kolumb zdecydował się wyruszyć z Palos w pewien sierpniowy poranek? Zresztą co tam Kolumb. Wyobraź sobie sytuację sprzed 50 tysięcy lat. Ludzie, pewnie odziani w jakieś zwierzęce skóry, dotarli właśnie do skutej lodem Cieśniny Beringa. Ten pierwszy człowiek, który poprowadził innych przez tę cieśninę z pewnością nie był rozsądny, ale był odważny, miał ten rodzaj zuchwałej dzielności, która sprawia, że człowiek decyduje się na podejmowanie ryzykownych wyzwań. Ówcześni malkontenci mogliby powiedzieć, że po co im te obie Ameryki, przecież to jest obszar, którego oni nie skolonizują nie tylko przez jedno, ale i przez 10 pokoleń i nie wiadomo co ich na tej Alasce czeka, a jeszcze lód się może pod nimi załamać. Ale przeszli. I od przejścia przez Cieśninę Beringa minęły tysiące, a od rejsu Kolumba setki lat i przez ten czas ludzie się zmienili, ale liczę, że jednak nadal znajdą się tacy, którzy mają w sobie ciekawość, odwagę i zmysł przygody. I jeśli się nie mylę to eksploracja kosmosu to tylko kwestia czasu...

Z tego wszystkiego najbardziej zainteresował mnie Wielki Kanion w Arizonie. Kiedyś człowiek, którego wielce sobie cenię opisał jak wygląda typowa wycieczka do Kanionu. Ludzie podjeżdżają autostradą i przechylają się przez barierki. Czasami ktoś wyrzuci w dół papierowy samolocik. Ale nikt nie zejdzie na dół po ten samolocik. Bo tam na dole nie ma kiosku z napojami, tam w ogóle nic nie ma. I to kosztuje dużo trudu, jest męczące. A ludzie są wygodni i unikają wysiłku. A prawdziwą wielkość Kanionu można podobno ocenić dopiero będąc tam na dole. Dlatego on zszedł na dół. Też Mira byłaś na dole? No to jeśli Ciebie tam nie zanieśli tylko zeszlaś tam na własnych nogach to szacun...

Ten gostek nawciskał ci ewidentnych głupot i pewnie z tym jego zejściem to podobna ściema. Nie dojeżdża żadna autostrada do Kanionu! Nikt tam nie wrzuca żadnych samolocików bo prawo federalne i stanowe mega srogo karze za zaśmiecanie, i to nie tylko parków narodowych. Nawet jak już tam podejdziesz samochodem czy autokarem to od parkingu masz lekko ćwierć mili do podejścia do krawędzi. Kanion odwiedza rocznie ok 5 mln turystów, z czego na dol schodzi ok. 1%. Bo to faktycznie trudne i wymagające. I absolutnie nie każdy powinien to robić . Gdy mnie pytają o zdanie to porównuje trudność do podejścia do Namche Bazar, na szlaku do bazy pod Mont Everestem - a to jest qrewsko trudne. Zejście na dno kanionu to jakies 6 godzin . Wyjscie na górę to już lekko 12 godzin i to jak masz dobra kondycję. Robiąc to latem, gdy dzień jest najdłuższy - musisz uważać na ryzyko odwodnienia. Na dnie kanionu jest schronisko Phantom Ranch ale trzeba sobie zabezpieczyć tam nocleg, wcześniej uczestnicząc w loterii miejsc. Można tez bez problemu biwakować na przygotowanych tam polach biwakowych, dać się wówczas utulić pięknej nocy, mistycznej ciszy i pozwolić gwiazdom szeptać sobie do uszka … wymagane jest odpowiednie bezpłatne zezwolenie, do uzyskania w biurze parku. Nawet jak nie wylosujesz miejsca noclegowego na Ranchu to można sobie tam zamówić kolacje czy śniadanie, aby nie targać tam żarcia. Tak, byłam dwa razy na dnie Kanionu. Pierwszy raz idąc od South Rim , tym 24 milowym szlakiem Bright Angel do North Rim, a potem wróciłam tym parkowym shuttle busem, 5 godzin jazdy. Przy Anielskim szlaku masz wodę pitna co jakies 2 mile. Później jest z tym gorzej i musisz o to odpowiednio zadbac, a zaleca się min. kwaterke na godzinę, wiec sobie przelicz ile tego powinieneś zabrać na plecach aby przeżyć, bo za akcje ratunkowa zapłacisz z własnej kieszeni …. Za drugim razem ,doleciałam’ tam helikopterem z Vegas, z pakietem lunchowym serwowanym na dole. Tez było fajnie. Kanion to faktycznie metafizyczne przeżycie. Byłam przy jego koronie już trzy razy, odwiedziłam tez East Rim i ten słynny Skywalk u Indian Hualapai.

No to mnie Wojtuś Cejrowski ocyganił. Ale on to pisał w 97 roku czyli ćwierć wieku temu. I wiadomo licentia poetica autora itd. Niemniej do tej pory tak właśnie wyobrażałem sobie Wielki Kanion, oczyma wyobraźni widząc te barierki, kurz wzbijany przez koła dojeżdżających do nich samochodów i te samolociki z papieru ciskane w dół...

I w 97 roku od strony południowej (South Rim) tez wciąż było z 60 mil od Williams, od najbliższej Interstate 40 , która pokrywa miejscami Route 66 … od strony północnej (North Rim) masz do najbliższej międzystanowej I -15 lekko ze 140 mil … ten damski bokser sprzedał ci scieme …. A to, ze zszedł na dół Kanionu - no to dopiero bajer. Już tego gnoja widzę ze gdzieś schodzi, ch6ba ze mu zapłacą. A gdy mnie pytają na moich spotkaniach autorskich jak opiszę moje pierwsze wrażenie gdy zobaczyłam Wielki Kanion to odpowiadam … i tu trzymaj się krzesła … ze jedyna analogie znajduje do przeżycia jakie odczulam i na to cale moje obecne zycie zapamiętałam z mojej pierwszej komunii. Porozmawiaj z Piaa aby ci koniecznie poleciła film Wielki Kanion z 1991, może i nawet zrozumiesz … Piaa zna się na filmach, nie ja.

A pewnie, że ją spytam. Zrozumieć może i nie zrozumiem, ale choćby dla samych widoków warto zobaczyć. I damski bokser? Przecież to moher, a w przeciwieństwie do lewusów tacy jak my nie biją kobiet. Wiesz, mamy takie staromodne przesądy, głodnego nakarmić, strapionego pocieszyć, kobiet nie bić...

No to jemu najwidoczniej nie udało sie tych waszych wartości dotrzymać. Dopisz do listy jeszcze rozwody i poczytaj o historii jego małżeństwa z Beata Pawlikowska.

On nie ma rozwodu, bo żeby się rozwieść najpierw trzeba zawrzeć małżeństwo, które to umożliwia. Czyli cywilne. A oni nigdy ślubu cywilnego nie wzięli. Zawarli małżeństwo kościelne, które potem sąd biskupi unieważnił, więc Wojtek żadnym rozwodnikiem nie jest. I nigdy nie słyszałem żeby on wobec jakiejkolwiek kobiety stosował przemoc fizyczną i szczerze mówiąc nawet mi się to w głowie nie mieści żeby on coś takiego mógł zrobić...

No pewnie … Kurski tez nie. Co te katopojeby mają z tymi unieważnieniami tych swoich małżeństw? No i te ich argumentacje z dupy. Ilez razy kościół katopojebski twierdził, ze jedyne małżeństwo ważne przed Bogiem to tylko to ,koscielne’ a nie żadne cywilne, wymysł administracyjny …. No, ale żeby unieważnić to dawaj na odwrót. I bardzo dobrze! Ostatnio jak byłam w Krakowie to widziałam kleryka, w tej śmiesznej sukienusi - jak przemykał skulony pod ściana. Jak takie wystraszone zwierze bo faktycznie prowadzil go wzrok dezaprobaty innych ludzi … I bardzo dobrze ze ten najgorszy religijny syf i gnój, to gmeranie w duchowości ludzi, ten mafijny system zwany katolicyzmem zanika w Polsce aż z takim impetem! … więcej tych biskupich kościelnych unieważnień małżeństw a te siostry wielokrotnie przełożone i te pojeby, w tych albach i sutannach, sami sobie będą tych ślubów musieli udzielać aby nie wyjść z wprawy.

Nie wiem jak to jest z Kurskim, bo mnie to nie interesuje. Kurski jest bardzo dobrym specem od propagandy i zrobił wiele dobrego dla PiS-u, ale nie interesuje mnie życie prywatne tego pana. To kwestia jego sumienia. Inaczej jest z Wojtkiem, bo często z mapą w ręku zaczytywalem się w jego podróżnicze przygody. Casami przy tym śmiałem się do rozpuku, czasami się zadumałem, ale zawsze z ciekawością chłonąłem te jego historię. I dlatego do obu tych panów mam różny stosunek...

A ten Kościół z impetem zanika już od dwóch tysięcy lat i jakoś zaniknąć nie może. Pewnie już na dworze Nerona było słychać to co przebija z Twojego wpisu, a i później wielu było takich, którzy wieszczyli upadek tej instytucji, a ona trwa i trwać będzie. Oczywiście wielu się od tego Kościoła odwróciło, ale jak widzę postawę ludzi to z tym impetem byłbym ostrożny...

No i internet ten proces zdecydowanie przyspiesza, chocby opisując z detalami każdego pedofila w sutannie, każde złodziejstwo tych kościelnych gangsterów … zapraszam do danych Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań KEP które pokazują te szczególną siłę z jaką do tego emocjonalnego szamba garną się wam ci nowi … tylko patrzeć jak księży z Ugandy posprowadzaja, aby te opuszczone probostwa ożywić. Promotorem tego murzyńskiego katolicyzmu byl już wcześniej ten bandyta Hoser, tez ukryty pod biskupim ornatem. Do końca swoich dni, ten apologeta mordów w Rwandzie siedział w tym domu opieki i drżał aby go nie obłożyli międzynarodowym listem gończym jak niedawno Putina. Kościół katopojebski i jego wyznawcy to najgorszy odpad, który już od czasów tego pojeba Bolesława Chrobrego wystarczająco ludziom w głowach namieszali, ze czas najwyższy aby kwestię katopojebstwa już ostatecznie rozwiązać

Jaki rewolucyjny zapał. Normalnie jakbym słyszał Lunaczarskiego. Ten to dopiero był nawiedzony i nawet Pana Boga postawił przed sądem. Niestety podsądny był na tyle bezczelny, że nie zjawił się na rozprawie. Ale to nie przeszkodziło swirusowi Lunaczarskiemu wydać zaocznego wyroku śmierci. I co? I zdechł Lunaczarski, zczezl jego Sowiecki Sojuz, a Pan Bóg ma się dobrze i pewnie litościwe spogląda z góry na to wszystko...

Do lektury ksiazki Terlikowskiego ,Wygasanie. Zmierzch mojego kosciola’’ odsyłam … pisze tam o tych grzechach i zaniedbaniach polskiego kościoła które doprowadziły go do upadku, sprawdza czy religijność Polaków jest jeszcze do uratowania …. Niestety, nie … choć jeszcze trochę takich życiowych przegranych zostało, którym żarliwa obrona kościoła katopojebskiego, bo nie wiary - ma dać namiastkę sensu ich beznadziejnej egzystencji.

Terlikowski? Nie no Mira, ale żeś ałtoryteta zapodala! Obcykana w tych filmach jesteś to na pewno znasz "Adwokata diabła". Al Pacino mówi tam: Pycha, to mój ulubiony grzech. Ilekroć widzę tego gościa to przypomina mi się ta scena z Al Pacino, bo właśnie na to cierpi Terlikowski. Na pychę. On chce błyszczeć, ale żeby go zapraszali do różnych TVN- ów to musi mówić odpowiednie rzeczy. Niby taki mądry, a nie widzi tego co dostrzega każdy czyli, że robi tam za tzw. pożytecznego idiotę. Jak tylko przestanie być potrzebny to zostanie wykopany na pysk. I dobrze mu tak. A już swoim występem w filmie szkalującym Papieża całkiem się ześwinił. Dla jednych i tak zawsze będzie katotalibem, a dla drugich jest już zaprzancem. Pajac z niego i tyle...

I bez Boga pewnie łatwiej żyć. Nie ma tych wszystkich ograniczeń i ogólnie: Hulaj dusza, piekła nie ma. Tylko, że ludzie to nie zwierzęta i potrzebują czegoś więcej niż tylko się nażreć i zaruchać. Przynajmniej znaczna część potrzebuje jeszcze czegoś, jakiejś strawy duchowej. I zauważ co się dzieje tam gdzie wyrugowano Boga że społecznej świadomości? Rozkwitają tam usługi wróżek, astrologów, psychoanalitykow, pojawia się jakaś New Ege itd. Po prostu ludzie muszą czymś zapełnić tę pustkę. I nie uważam żeby egzystencja była beznadziejna. Ona w dużej mierze zależy od nas samych. Natomiast nie mamy wpływu na nasz koniec. Kazdego czeka marny los czyli zostaniemy strawieni przez robaki chyba, że nas wcześniej spalą. I to czeka każdego bez wyjątku. I zbiornikowego onaniste, u ktorego ciężko dostrzec szczątkowe choćby slady korzystania ze zwojów mózgowych jak i celebrytke, która ma vipowski pakiet na U2. I na to akurat nie mamy wpływu. Ale tu ukojeniem może być wiara. Dla jednego w Stwórcę wszechrzeczy, a dla kogoś innego w bajeczkę o Gandalfie...

Ludzie to zwierzęta …. Szczególnie tutaj. Potrzebują głównie pierdolenia, kobiet w ponczochach, tych cuckoldow, swingów, obowiązywania wacka drutem, i żeby żonka nie wiedziała. No i Skompensowania tych swoich deficytów emocjonalno- socjalnych, wykluczenia ekonomicznego, wyalienowania, toksycznych relacji rodzinnych tym poczuciem, ze nie są tu sami. Religia temu odpadowi służy za usprawiedliwienie, ze przecież nie są doskonali i jak pójdą do spowiedzi to znów wyklepia na szybko te formułkę z katechizmu : niech będzie pochwalony, ostatni raz przystępowałem do spowiedzi trzy miesiące temu. Pokutę odprawiłem a oto moje grzechy: nie słuchałem mamusi, nie modliłem się rano i wieczorem i używałem brzydkich wyrazów, innych grzechów nie pamietam … coś tam ten zboczeniec w tym konfesjonale pod nosem wam popierdzieli i postuka i już macie załatwione. Katolicyzm to największy emocjonalny syf jaki ludzie wymyślili. Oczywiście nie każdy w to szambo brnie. Tylko ci najbardziej upośledzeni. Ale to ich problem, ich rodzin, nie mój. Dla mnie mogą sobie iść do tego swojego katopojebskiego nieba najlepiej jeszcze dzisiaj.

Ale żeś to spłyciła. Oczywiście istnieje ryzyko, że jak to ktoś pisał, nie pamiętam już kto, spowiedź często nosi w sobie niebezpieczeństwo pozbycia się wyrzutów sumienia tanim kosztem. Ale to już nie wina samej instytucji spowiedzi, a ludzi. Spowiedź jest jednym z sakramentów, podobnie jak choćby małżeństwo. I małżeństwa się rozpadają czy różnie w nich bywa, ale to przecież nie wina małżeństwa jako instytucji tylko ludzi. I podobnie ze spowiedzią. Ale tak to już jest, że dla jednego katedra to coś zapierającego dech, a dla kogoś innego jedynie stromo zwężająca się ku górze sterta kamieni...

I to w sumie zabawne jak z jakichś jednostkowych zdarzeń wyciągamy szersze wnioski. I nie mówię, że tylko Ty to robisz, bo mnie to również dotyczy. Ty zobaczyłaś w Krakowie przestraszonego kleryka i na tej podstawie wieszczył upadek i to z impetem. Mnie z kolei przypomina się pewna całkiem zwyczajna rozmowa sprzed roku i wyciągam z niej odmienne wnioski. Ktoś z rodziny żony kupił dom na wsi. Za śmiesznie niską kasę, ale cały do remontu. Ale on dużo sam zrobi, więc go to wyniesie znacznie taniej niż gdyby kupił gotową chałupę. I trochę mu tam pomagam. Kiedyś jak tam sam byłem to przyszła sąsiadka. Fajna kobitka i po przejściach, bo trafiła na najgorszy sort faceta, czyli nie tylko pijącego i bijącego, ale jeszcze z dwiema lewymi rękami do roboty. To kobieta pogoniła dziada i sama sobie nieźle radzi. Jakoś tak zapamiętałem tę rozmowę, więc przytoczę ją z pamięci...

Dzień dobry, można, nie przeszkadzam?...Ale skąd, pani zachodzi, dzień dobry...Widzę, że sąsiad ostro się zabrał do pracy...Uuu droga pani jeszcze sporo czasu upłynie zanim Wy będziecie sąsiadami, bo tu wszystko od podstaw do remontu, ale on dobrze kombinuje, bo chce zacząć od dachu, będzie dach zrobiony to sobie może w środku dzióbać rok, dwa czy nawet pięć lat i dlatego w przyszłym tygodniu wchodzimy na dach...A pan to rodzina, tak?...Tam zaraz rodzina, szwagier tylko jestem...Ale pan pomaga...A jakie mam wyjście? Żona by mi żyć nie dała jakbym nie pomógł...A żona to która?...A taka ładna czarnulka, ostatnio mi tu deski pomagała malować..A to kojarzę. To mówi pan, że w przyszłym tygodniu dach robicie?...Taa...Zrzucicie starą dachówkę i położycie blachę?...Żeby to było takie proste. Ale dobrze pani mówi, zaczniemy od zrzucenia dachówki. Potem zerwiemy stare łaty, bo są spróchniałe, przegniłe i popękane, potem wzmocnimy niektóre krokwie, potem po obu stronach wstawimy dodatkowe słupki dla wzmocnienia więźby, potem przybijemy jętki, potem położymy nowe łaty, potem to wszystko wypoziomujemy, potem położymy barierę izolacyjną i dopiero na to przyjdzie blacha. Roboty od groma, a tylko tydzień na to mamy...Ale jak w przyszłym tygodniu to chyba nie zaczniecie od poniedziałku? Bo to święto jest, ważne święto, 15 sierpnia i ludzie byliby oburzeni i by was na języki wzięli jakbyście w taki dzień pracowali...Pani kochana za kogo nas pani ma? Za jakichś komuchów czy innych gejów? My normalni ludzie jesteśmy! Dlatego w poniedziałek do kościoła, pomodlić się do Najświętszej Panienki żebyśmy z tego dachu nie spadli, a od wtorku droga pani zapierdalamy na dachu...I prawidłowo, tak powinno być. Potrzebujecie czegoś?...Najbardziej to słonecznej pogody, no ja to bym się jeszcze zsiadłego mleka napił, bo w mieście tego nie dostanę, a nawet jak jest coś podobnego to sama chemia, a takiego prawdziwego wiejskiego zsiadłego mleka to bym się napił...To zobaczę co da się zrobić...I okazało się, że i pogoda dopisała i zsiadłe mleko się znalazło. A ja sobie pomyślałem, że fajnie, ze ludzi nadal oburzają takie proste rzeczy, a nie jakieś wydumane problemy wylansowane przez różne TVN-y czy inne Newsweeki...

A tak z innej beczki, Ty wiesz coś o tym "Napoleonie" Ridleya Scotta? Bo dla mnie Napoleon to jedna z najbardziej fascynujących postaci historycznych, a po tym widzianym dzisiaj zwiastunie i Joaqinie Phoenixie w głównej roli to czuję, że to może być zajebiście dobry film...

No coś ty ? Ja ? A skąd miałabym wiedzieć? To , ze znam Darka Wolskiego, bo przechodziliśmy podobna emigrancką drogę w podobnym czasie - absolutnie o niczym nie świadczy. Do listopada już niedaleko - a ze Darek ze Scottem już kilka razy pracowali … no to tylko kolejna przesłanka do tego, ze to będzie dobry film

Pisz, pisz, bo to co Ty napiszesz naświetli już chociaż w części to co nas czeka.:)

Czeka was ciekawy film. Trochę denerwujący w pierwszej części … wojennej, bo te sceny zwyczajnie męczą. Kręcone są kamera ,Kaminskiego’ czyli z bliska, a to wqrwia dodatkowo. Zdrowo irytują sceny pościgów w Tangerze. No, ale potem jest już lepiej i lepiej z każdą minutą. Gdy film wraca do klasyki, zwalnia, stawia na intelektualne gierki, gdy rozpoznajemy te cudne smaczki z wcześniejszych przygód Indiany. Gdy widzimy Banderasa. Gdy poznajemy nie tylko geniusz Archimedesa - ale i jego samego! Końcówka szczerze wzrusza i dowodzi, ze dojrzałość jest piękna, a doświadczenie z niej płynące potrzebne i ważne dla naszych bliskich … Irka, młodziutka jesteś. Tyle jeszcze w zyciu osiągniesz - ale jak już będziesz w moim wieku to mnie zrozumiesz

Chcę się wybrać na ten film, ale nieco odstręczają mnie napisy. Dawno nie oglądałem filmu z napisami i obawiam się, że to może utrudniać właściwy odbiór filmu...

Dubbing? No litości! Przecież to nie jest film dla dzieci … W tym filmie też ,smaczki akcentów’ są przegenialne! Nawet sam Kenneth Branagh intrygująco zmienia i moduluje swój angielski …

Ktoś kto zna angielski pewnie te smaczki wychwyci. Ale dla kogoś kto uczył się języków naszych okupantów czyli rosyjskiego i niemieckiego dubbing to podstawa...

I nawet nie wiedziałem, że jest taka obsada. To tym bardziej warto zobaczyć. Matt Damond? Lubię tego aktora od czasu, gdy zagrał w " Buntowniku z wyboru". Emily Blunt? Pamiętam ją z "Władców umysłów ", " Na skraju jutra" i szczególnie z "Diabeł ubiera się u Prady". Zresztą jeśli chodzi o tę ostatnią produkcję, to nie obraź się Mira, ale wyobrażam sobie Ciebie jako taką apodyktyczną Meryl Streep z tego filmu. Nie wiem dlaczego, ale jakoś tak mi się kojarzysz...

To pewnie ta moja krótka fryzura i tez na biało … często to słyszę wiec spoko. Annie Lennox, Kora, Meryl Streep - te białe włosy genialnie im spasowaly wiec i ja nie mogłam się oprzeć. Polecam wszystkim kobietom w moim wieku!

A film bardzo dobry, choć trwał trzy godziny, to nie odczuwałem żadnego znużenia. Wręcz mógłby trwać dłużej, bo na ekranie nie pojawili się Born, von Neumann czy nasz Stanisław Ulam, a oni też przyczynili się do tego epokowego osiągnięcia. Mira wspomniała o muzyce, więc byłem jej ciekawy i choć momentami istotnie przechodzi ona w nieznośnie hałaśliwą kakafonię, to mnie jakoś nie przeszkadzała. Może dlatego, że w odpowiednich momentach ona cichła. Ciekawym zabiegiem było podzielenie fabuły na trzy odrębne, choć przeplatające się ze sobą historie. Dzięki temu ukazany został kontrast miedzy uznanym naukowcem, a łasym na władzę i sławę politykiem. I bardzo lubię filmy o genialnych naukowcach, o ludziach, którzy w wybranej dziedzinie wspięli się na poziom nieosiągalny dla innych. Einstein, Eddington, Hawking, Nash- filmy o nich bardzo cenię. A pewnie niełatwo zekranizować biografię takich postaci. Bo jak w atrakcyjny sposób pokazać proces myślowy? Dokonywanie obliczeń i pisanie kredą po tablicy nie ma w sobie nic z heroizmu. A jednak takie filmy powstają i odnoszą sukces. Dlaczego? Moim zdaniem dlatego, że ci tytani intelektu choć tak różni od zwykłych ludzi, gdyż sięgnęli niemal granic poznania zarazem są do nich podobni. Bo to nie są ludzie bez skazy. Bywają naiwni, mają swoje słabości, nałogi, fobie, namiętności. Czyli jak każdy z nas. Einstein? Moim zdaniem najgenialniejszy człowiek XX wieku, ale umówmy się, wzorem ojca i męża to on nie był. Nash? Schizofrenik. Godel? Na stare lata całkiem ześwirował. Schrodinger? Ten to by się świetnie na naszym kurwidołku odnalazł, bo stworzył bardzo udany naukowy duet z Weylem. Drugi pierwszemu pomagał w obliczeniach matematycznych, a za to pierwszy drugiemu udostępniał swoją żonę. A jak Schrodingerowi nudziło się w Wiedniu to zabierał "przyjaciółkę" w Alpy i tam ona mu umilała czas, gdy on pracował nad swoim słynnym równaniem falowym. Prawda, że zachowanie prawie jak u zwyczajnych ludzi? Prawie, bo to jednak byli geniusze. I do tej samej kategorii ludzi zaliczam Roberta Oppenheimera...

I może dlatego film jest tak udany, że choć tematyka krąży wokół bomby atomowej, to jednak głównym wątkiem jest ludzka natura. Ona jest skomplikowana, potrafi być piękna i urzekająca, ale bywa też odstręczająca i podła. Świetnie moim zdaniem została zagrana tytułowa rola. Reżyser często z lubością koncentruje się na twarzy głównego bohatera i choć widzimy niemal każdą zmarszczkę i czasami dostrzec można na tej twarzy zmęczenie to na ogół jest to pokerowe oblicze nie wyrażające emocji. Kojarzę tego aktora z filmu "Wyścig z czasem" i tam zagrał podobnie, stróża prawa skupionego na swoich obowiązkach wykonywanych bez zbędnych emocji. Być może u innego aktora taka maniera mogłaby razić czy przeszkadzać, ale u tego absolutnie tak nie jest. Dlatego dla mnie to znakomita kreacja, prawdopodobnie oscarowa. Podobał mi się Matt Damon. Pamiętam go, gdy zagrał szeregowca Ryana, a teraz został generałem Grovesem. Wysoko awansował. Gdy pierwszy raz pojawił się w filmie, to skojarzył mi się z rolą Nicholsona, który nie pamiętam już w jakim filmie wcielił się w postać generała skurwysyna zeznającego na sali sądowej. Ale jak się potem okazało generał Groves był całkiem porządnym człowiekiem, a Damond fajnie go zagrał. Emily Blunt również się obroniła. Nie dała sprowadzić swojej roli do kury domowej, a błysnęła szczególnie w scenach przesłuchań przed komisją. Gdy jej maż spokojnie przyjmował spadające na niego ciosy ona była wyrazista i widać u niej złość, sprzeciw wobec niesprawiedliwości, ale zarazem jest przy tym czarująca. Za to nie podobało mi się jak przedstawiono prezydenta Trumana. W filmie to jakaś groteskowa, karykaturalna postać. A przecież on nie był tak naiwny jak Roosevelt i był świadomy sowieckiego zagrożenia. Ale w przypadku Trumana jeszcze coś mnie zaskoczyło. Bo przyglądałem się temu Trumanowi i twarz wydawała mi się znajoma, ale jakoś nie mogłem jej do nikogo przykleić. I dopiero przy napisach końcowych zobaczyłem, że zagrał go Gary Oldman. Szok! Pamiętam go choćby z "Leona Zawodowca" jako faceta w sile wieku, a tu zobaczyłem staruszka. Nie wiem czy on został tak ucharakteryzowany czy rzeczywiście już tak zdziadział...

W przypadku samego Oppenheimera raził mnie nieco jego mało krytyczny stosunek do komunizmu. Taki umysł, a nie dostrzegał jakie to zagrożenie dla świata. Ale rozgrzesza go to, że był Amerykaninem. My mamy do tego inny stosunek i patrzymy na to z innej perspektywy. Bo my jako pierwsi, już w 1920 roku, zetknęliśmy się z tym koszmarem, poza tym te idee pochodziły z kraju, który był naszym odwiecznym wrogiem, więc łatwo było nam je odrzucić. Dla Amerykanów Rosja tamtych czasów to był wojenny sojusznik, a Ameryka choć prowadziła wojny z takimi krajami jak Anglia, Niemcy, Włochy, Japonia, Hiszpania to nigdy nie była w stanie wojny z Rosją. I szczerze mówiąc nie podzielam tych wszystkich dylematów związanych z użyciem bomby atomowej. Wojnę prowadzi się po to żeby ją wygrać i należy użyć wszelkich środków, które to zwycięstwo przyspieszają. A bomba atomowa uratowała życie miliona amerykańskich żołnierzy, bo tylu by ich zginęło podczas inwazji na japońskie wyspy macierzyste. Poza tym bomba atomowa ocaliła świat przed III wojną światową. Zaskoczyło mnie też, że oni aż do końca nie wykluczali całkowicie ryzyka zapłonu atmosfery i zniszczenia całego świata. Byłem przekonany, ze Stanisław Ulam już wcześniej im to obliczył. A takie obawy kojarzyły mi się z lękami jakoby zderzacz hadronów w CERN pod Genewą miał zniszczyć Ziemię czy zamienić ją w czarną dziurę. Ale z filmu wynika, że takie obawy do samego końca były. I te krajobrazy Nowego Meksyku. Coś pięknego! Człowiek jest na Mazurach i jak do najbliższego domostwa ma 500 metrów to już jest głusza i odludzie. A tam w promieniu kilkudziesięciu km tylko przyroda, góry, natura. Kiedyś czytałem relację kogoś z pobytu w Australii. Pisał, że jechał z Adelajdy do Sydney i gdzieś po drodze mijał drogowskaz: Perth 5000 km. Długą mają tę linię brzegową. Te przestrzenie to coś czego można Amerykanom i Australijczykom pozazdrościć. A film oczywiście godny polecenia...

Przestrzenie warte przemierzenia znajdziesz tez na Islandii, w Kanadzie i na Alasce. Zanim wybierzesz się do Australii, gdzie przemierzyłam Stuart Highway ( samochodem i słynnym pociagiem The Ghan) i kilka pomniejszych, z których godna polecania jest tez Eyre Highway, z jej prawie 150 kilometrowym odcinkiem cudnej prostej drogi, bez najmniejszego zakrętu. Można z nich zjeżdżać w tzw outback - ale warto jednak sie do tego dobrze przygotować … zdecydowanie polecam najpierw Islandia, potem Kanada a na końcu Australia. Nic tak nie smakuje jak pieczony w ognisku ogon kangura, albo stek pieczony na łopacie, po ciężkim dniu jazdy offroad, od której bolą ramiona, po wykopywaniu samochodu, rozbijaniu obozowiska ….

A co do tego braku krytycyzmu Oppenheimera do komunizmu - warto wspomnieć jednak słowa Kitty, podczas tego jej przesłuchania przed komisją. Powiedziała tam, ze ten jego komunizm powinno się jedynie rozpatrywać z pozycji próby intelektualnego zrozumienia co ta idea niosła a nie z pozycji czynnego działania i propagowania. No jednak Kitty najlepiej poznała Roberta i trwała przy nim zawsze.

Brakło mi w filmie Nolana tego jednego, specyficznego, dość wymownego … choć wspomina się tam nazwisko tego młodego senatora z Massachusetts, no a potem film kończy wręczenie Oppenheimerowi, przez prezydenta Johnsona, w dniu 2-giego Grudnia 1963 roku, tej bardzo, bardzo prestiżowej nagrody Enrico Fermiego … to przemilczano w tym filmie, ze to prezydent Kennedy miał wręczyć tę nagrodę ( bardzo mu na tym zależało, bo uważał, ze Oppenheimerowi, za jego niekwestionowane zasługi należy się pełna rehabilitacja ) medal i czek na 50 tys $, na specjalnej uroczystości w Białym Domu, zaplanowanej na 22 listopada 1963 roku.

Jak wiemy. JFK na tę uroczystość już nie zdążył. Bo właśnie tego dnia historia trwale zespoliła go z Dallas …

Dwoje godnych siebie recenzentów filmów....szacunek.

Nie przesadzaj Irko, bo ja jestem widzem czy oglądaczem filmów, a nie recenzentem. Piaa tu brakuje, bo z niej to jest recenzentka. Chociaż powiem Ci, że jak Mira nie pisze o polityce czy religii to ją też śmiało można poczytać. A Ty Irko oglądałaś sobotnie zawody? Moim zdaniem kapitalne widowisko, jedno z najlepszych w historii, a dramaturgia sięgała zenitu. Dla mnie to była kwintensencja tego sportu i za te emocje, których byliśmy świadkami w sobotę kibice kochają ten sport...

Sneer...nie umniejszając Piaa w żaden sposób, bo również zna się na filmach i wie jak je zrecenzować, jednak jej tutaj z nami nie ma(a szkoda). Ty zaś piszesz, jak czasem Mirka, która na niczym się nie zna..:) Prawda jest jednak taka: Potraficie podjąć dyskusję z każdym i na każdy temat. Taka dyskusja jest rzeczowa i o konkretnym temacie. Świetnie się Was czyta a i uzupełnia wiedzę, bo Mirka zna wiele nie publikowanych nigdzie szczegółów, które dotyczą jakiejś sprawy. Tak więc nic, a nic nie przesadziłam, pisząc, to co napisałam! Odnośnie jeszcze Mirki i jej komentarzy na temat kościoła i polityki...Mirka pisze to co czuje. Opisuje swoje wrażenia i odczucia. Można się z nią zgadzać lub nie, ale wysłuchać należy. Też w pewnej kwestii jesteśmy po dwóch stronach, i czasem myślę, że może to i dobrze, bo gdyby nie to, byłby już sam cukier, a cukrzyca jest zabójcza...

A teraz odnośnie meczu nad meczami. Tak Sneer, to było widowisko na miarę meczu stulecia! Co tam się działo, wie tylko prawdziwy kibic żużla. Do ostatniego biegu 3 z 4 miało szansę na zdobycie tego tytułu. Duńczyków jakoś nie stawiałam w gronie tych, którzy mogli sięgnąć po złoto, ale już anglików, to jak najbardziej. To właśnie Anglicy byli dla mnie faworytami. Moim zdaniem to nie Polacy wygrali te zawody, a tylko Anglicy je przegrali. Głównym przegranym był oczywiście Tajski! Nie kto inny jak on, miał pociągnąć drużynę do zwycięstwa. Jego 2 zera zaważyły na wyniku! Po trójce słabszych angielskich zawodników, nie należało się wiele spodziewać, chociaż Ellis zrobił swoje, a nawet ciut więcej. Jednak taki ktoś jak Woffinden, to 3 mistrz świata i zdobycie w tych dwóch biegach 3 pkt. było jego obowiązkiem! No ale sport byłby monotonny, gdyby nie było w nim niespodzianek. To samo z Janowskim się działo, tylko, że ten na końcu odjechał wyścig życia, pokonując Lamberta, który sam chyba nie wie jak mógł złoto wypuścić z rąk, a to dało Polakom - Drużynowy Puchar Świata...

Ja nie na każdy temat, jedynie na wybrane. Pamiętam jak tu kiedyś Pelle napisał coś o korporacjach, jakie to one są złe. Mira mu odpisała, po polsku mu odpisała, a ja z tego nic nie zrozumiałem. Nie dlatego, że napisała niezrozumiale, a dlatego, że to dla mnie terra incognita, nieznany ląd, o którym nie mam pojęcia. A z tym "cukrem" masz rację i ja z tego powodu na przykład nie oglądam TVP tylko jeśli już to jej konkurencję. Bo mnie nie jest potrzebna płytka propaganda czy telewizyjne instrukcje żebym wiedział co mam myśleć. A to, że w czymś tam jesteście z Mirą po dwóch stronach? Przypomina mi się pewien dramat Harwooda pod tytułem "Herbatka u Stalina". Na jego podstawie powstał znakomity moim zdaniem teatr telewizji z gwiazdorską obsadą czyli między innymi Holoubkiem, Gajosem, Szczepkowską, Kolbergerem. I jest tam taka scena, gdy Szczepkowska jako Nancy Astor przekonuje Holoubka grającego Bernarda Shawa o wyższości demokracji takimi słowami: "Nasz system jest nieporównywalnie lepszy. A wiesz dlaczego? Dlatego, że pozwala ludziom, którzy pod względem poglądów politycznych stoją na przeciwległych krańcach kuli ziemskiej, takim ludziom jak my, pozostać prawdziwymi przyjaciółmi". I my też mamy to szczęście żyć w takim systemie i dlatego Ty możesz darzyć taką atencją Mirę, a ja mogę przyjaźnić się z Piaa...

A co do sobotniego widowiska, to takich emocji dawno nie przeżywałem. Po 16 biegach mamy między Polską i Anglią remis i zostały tylko cztery biegi nominowane. W 17 biegu trener wpuszcza Kołodzieja, moim zdaniem błąd i Anglicy odjeżdżają nam na dwa punkty, a zostały tylko trzy biegi. W 18 Kubera zmienia wszystko, zmienia motocykl, zmienia ustawienia, ryzykuje i okazuje się to strzałem w dziesiątkę. Wygrywa, a że Woffinden jest trzeci mamy znowu remis, a już tylko dwa biegi do końca. W 19 jedzie Bartek i ma tylko jedno zadanie. Nieważne, który przyjedzie, ale musi za sobą przywieźć Bewleya. I wywiązuje się z tego zadania. Madsen mu ucieka, ale Bartek pilnuje Bewleya i przyjeżdża przed nim. Mamy punkt przewagi i został ostatni wyścig. Przed biegiem wyścig barażowy brałbym w ciemno, bo u nas jedzie chimeryczny Janowski, a u Anglików najlepszy dotąd na torze Lambert, który na 12 punktów zdobył 11 tracąc tylko jeden punkt na rzecz Zmarzlika. Lambert wydaje się pewniakiem i chodzi tylko o to żeby zanim przyjechał Janowski i wtedy będzie wyścig dodatkowy. Tymczasem jeszcze na trzecim okrążeniu prowadzi Fricke, którego atakuje Lambert, a Janowski jest ostatni. To oznacza złoto dla Anglików. Nam zostało półtorej okrążenia nadziei i wtedy show rozpoczyna Janowski. Wcześniej szukał prędkości na zewnętrznej, jechał szeroko, pod płotem i na wyjściu z drugiego łuku trzeciego okrążenia przyciął do krawężnika, wszedł między Thomsena, a Lamberta i wyprzedził ich obu. I już, mamy złoto!

I nie uważam żeby Anglicy sami przegrali ten finał. To my wyszarpaliśmy to złoto. Nie szło nam, męczyliśmy się, było ciężko, ale zrobiliśmy to i wygraliśmy ten finał. I takie zwycięstwo, odniesione w takich okolicznościach pewnie smakuje szczególnie. A Woffinden to już nie jest ten zawodnik co kiedyś. To nadal czołówka światowa, ale już nie ta ścisła. Woffinden zrobił 7 punktów czyli tyle co Janowski, który został naszym bohaterem. Po Woffindenie się więcej nie spodziewałem, za to po Bewleyu tak, że przynajmniej zrobi dwucyfrówkę, a on przywiózł 9 punktów i tylko raz wygrał. Anglicy powinni się cieszyć, że Ellis zrobił dla nich świetną robotę, bo zdobył trzy punkty, z czego dwa na Polakach. Pisałem Ci o tym Ellisie, bo on jeździ w Twoim Opolu. Dobrze się tam spisuje, ale to zawodnik na miarę drugiej ligi i on w sobotę nie miał prawa zdobyć tych punktów na Polakach. A jednak zrobił to. Ale to były fantastyczne zawody i liczę, że włodarze światowego żużla pójdą po rozum do głowy i DPŚ będzie częściej niż tylko raz na trzy lata...

No i tutaj mamy różne zdania. Polacy w tym meczu nie byli tymi co zamiatali na torze. Bartek odjechał przeciętne zawody, i nie był tym co to tylko same 3pkt przywoził. Gdyby tak jechał w Grand Prix, może sobie wybić mistrza z głowy. A wyszarpać zwycięstwo to mogli sobie Duńczycy, bo nie oni byli faworytami. Tytuł mistrzowski przegrali sobie sami Anglicy. Do 12 biegu byli cały czas z przodu, i tylko słabość dwójki jaka musiała wystartować, pozwoliła polakom na dogonienie ich. Od Polaków należało wymagać więcej. Własne tereny, własna publiczność, i cała Polska za plecami, a oni jechali tak, że teoretycznie najsłabszy Janowski ich uratował i cały Polski Speedway. Trener anglików, też popełnił błąd dając odpoczywać 11 wyścigów Bewleyowi. Zbytnio mu zaufał, chociaż wiadomo, że Bewley nie ma całych zawodów dobrych. W biegach o stawkę zaczyna czasem jeździć jak przeciętniak i stąd nie kwalifikuje się do ścisłej czołówki w GP. Dobrucki też nie jest trenerem z marzeń. To, że Janowski wygrał ostatni wyścig, uratowało jemu skórę. Robią teraz z niego dobrego gracza, i jego pokerowe zagranie w 19 biegu, a to gówno prawda. Cieślak był i jest najlepszym trenerem jaki mógł się Polsce przytrafić. Nie wiem o co poszło, że już nie trenuje kadry. On by w życiu nie robił tego co Dobrucki, wpuszczając pod koniec Kołodzieja. Trener Anglików wpuścił tych słabszych już na samym początku, a nie odwrotnie. Po to są biegi nominowane, by wytypować po 3/4 zawodach tych najlepszych, a nie kogoś kto cały czas grzał motor w parkingu. Jestem ciekawa jaka byłaby dzisiaj narracja po tym finale, gdyby Janowski nie wcisnął się tam gdzie Lambo zostawił miejsce. Gdyby tylko przypilnował kredy to dzisiaj w mediach byłaby zupełnie inna narracja. A tak jeden bieg przesądził, że Janowski z outsidera zamienił się w bohatera, a Polska popadła w euforię...

No nie Irko, inaczej to wszystko widzę. Zresztą spytaj męża, jeśli on jest starym kibicem, jeśli zna się z Leonardem Rabą, to też na pewno ma swoje zdanie. Taktyka Anglików? Bardzo dobra. Jak masz wyrównany skład to nie dajesz lidera na rezerwę, jak masz jedno słabe ogniwo, to też tego nie robisz. Ale jak masz dwie dziury w składzie, to aż się prosi o umieszczenie lidera na rezerwie. I Anglicy to zrobili. Desygnowanie Bewleya dwa razy w nominowanych to też świetny ruch, sam bym tak zrobił. Jedyne co zrobiłbym inaczej to nie puszczałbym Bewleya już w pierwszej serii. Pierwszą serię bym mu całkiem odpuścił i posłał go w drugiej, trzeciej, czwartej serii i dwa razy w piątej. Chociaż Bewley ten pierwszy wyścig wygrał, więc jakoś to się broni, ale ja zrobiłbym tak jak napisałem. Czyli poza tym jednym drobiazgiem, nie mam zastrzeżeń do angielskiej taktyki, bo nie taktyką oni przegrali. A Bewley ma w finałach GP stuprocentową skuteczność, bo trzy razy startował w finale i trzy razy wygrywał, więc to nie tak, że on sobie z presją nie radzi. W sobotę pojechał tak sobie, zrobił 9 punktów, ale to nie wina ani presji, ani angielskiej taktyki. Po prostu tego dnia byli lepsi od niego. Marek Cieślak? Istotnie, najwybitniejszy w Polsce, a być może i na świecie żużlowy trener. Długo bym mógł Tobie opowiadać jakie on numery odstawiał z prowadzonymi przez siebie drużynami. Ale on z reprezentacją osiągnął wszystko. Dość powiedzieć, że na 14 tytułów Drużynowego Mistrza Świata, aż 7 zdobyliśmy pod wodzą Cieślaka. Ale posada trenera kadry to ciężka fucha. Trzeba dopilnować wielu spraw, podejmować trudne decyzje, jeździć za zawodnikami. I pierwszy czy drugi tytuł sprawia satysfakcję, ale piąty czy szósty staje się rutyną i wtedy nawet srebrny medal przyjmowany jest z rozczarowaniem. Dlatego w końcu Cieślak powiedział dosyć, starczy. On ma już 73 lata, jest konsultantem w Łodzi, poza tym telewizyjnym ekspertem i to mu wystarcza. Rafał Dobrucki? Też nie jestem do niego przekonany, ale w sobotę on nie miał łatwego zadania, bo tak naprawdę nie było kiedy wpuścić na tor Kołodzieja. Ja widzę tylko dwa takie momenty, albo w trzeciej serii za Janowskiego, albo w czwartej serii też za Janowskiego...

Ale to też dyskusyjne i były argumenty żeby jednak dać kolejną szansę Janowskiemu. Niemniej jeśli w ogóle to tylko wtedy. A wypuszczenie go w 17 biegu to już był błąd. Ale wiadomo dlaczego Dobrucki to zrobił. Ratował swój tyłek. Bo gdybyśmy nie zdobyli złota, a Kołodziej w ogóle nie pojawiłby się na torze, to na Dobruckiego posypałaby się krytyka, że mając takiego rezerwowego nie dał mu żadnej szansy. Jechaliśmy u siebie? Nie do końca. Na co dzień we Wrocławiu jeździ tylko jeden Polak, za to aż dwóch Anglików, więc to bardziej oni byli u siebie. Poza tym choć zawody odbywały się w Polsce, to paradoksalnie my najsłabiej znaliśmy ten tor. Bo na ligę tor przygotowują miejscowi, ale w sobotę pieczę nad torem sprawował Phil Morris, ten sam, który nadzoruje przygotowanie torów na GP. A on bardzo lubi wodę. Jedni go chwalą, inni krytykują, ja tam lubię zawody na lekko przemoczonym torze, ale lekko, a Morris często przesadza, bo leje tę wodę bez opamiętania. I z tego powodu, że przygotowywał go Morris, to ten tor był inny niż zazwyczaj. I na takim torze Anglicy i Duńczycy startowali drugi raz (wcześniej w półfinałach), a Australijczycy trzeci raz (półfinał i baraż), a Polacy jako gospodarze od razu startowali w finale, więc odbyli tylko w dniu zawodów tak jak i inni uczestniczy jedynie krótką, kilkuminutową sesję treningową. I dlatego Polakom choć jeździli u siebie najtrudniej było rozczytać ten tor. Przeciętny występ Bartka? Irko, proszę Cie! On miał słabszy tylko pierwszy bieg, w którym przywiózł jeden punkt i to dopiero jak łyknął na trasie Nickiego, ale potem już punktował lepiej niż przyzwoicie (3,2,3,2). Bartek zdobył 11 punktów i to był trzeci wynik. Ale Jensen, który zdobył 13 punktów jechał 6 razy, bo raz w ramach rezerwy taktycznej. Bez tej taktycznej miałby 10 punktów. A Lambert co prawda zdobył 12 punktów, ale po pierwsze w bezpośrednim pojedynku z Bartkiem przegrał, a po drugie Bartek w decydującym momencie zrobił to co miał zrobić, czyli pokonał Bewleya, a Lambert w decydującym momencie zawalił sprawę. Dlatego Bartek może nie pojechał rewelacyjnie czy perfekcyjnie, ale już bardzo dobrze to jak najbardziej. Gdybym miał przyznać tytuł MVP tych zawodów, to wahałbym się między tymi trzema zawodnikami, ale jednak wybór padłby na Bartka...

Sneer, każdy widzi te zawody po swojemu. Ja obstaję przy swoim. Co do Raby, to właśnie z Siekierką łowią sobie ryby 200m od mojego domu, a mój mąż kupił motorówkę od Siekierki, więc mam nadzieję, że jak wrócę to sobie jeszcze popływam po Turawskim jeziorze no i zapytam o ich wrażenia.:) Sneer, chciałam tylko dopytać...Bewley wgrał 3 razy w GP? O jakim GP Ty piszesz? Ja mówię o SGP czyli zawodach o tytuł mistrza świata.

No to Ci zazdroszczę. Ja motorówką popływam dopiero za rok jak będziemy na Mazurach. A co do Bewleya, on w GP jeździ od poprzedniego roku, czyli raptem półtora sezonu i w tym czasie trzykrotnie awansował do finałowego biegu. I za każdym razem ten finał wygrywał. Czyli ma stuprocentową skuteczność. On mi bardzo i z aparycji i ze stylu jazdy przypomina Kenny Cartera. Kenny miał papiery na mistrza i toczył porywające boje z Penhallem, ale nigdy nie stanął na podium mistrzostw świata, bo jeszcze w bardzo młodym wieku siadła mu psychika, zabił swoją żonę, a potem popełnił samobójstwo. Panowie wędkarze na pewno Cartera pamiętają...

Mireczko Moja Kochana! Dziękuję!

O tej słodkiejkasi pisałam już wcześniej - "Mireczko...na Fotografii znalazły się co najmniej dwa profile, które na bank będą chciały się tak mocno doplusować, by później wywalać posty Twoje, moje i innych. Spójrz na te z dupy wpisy i te windowanie się do góry, a z pewnością zgadniesz które. Wiem, że masz to gdzieś, ale może ktoś z Fotografii to przeczyta i zadziała odpowiednia. Jeden profil jest erotycznym fantastą a drugi słodką kasią.Kasia weszła na Fotografię, by zapytać jakie zdjęcie ma zrobić na werę, tak jakby nie mogła zapytać lub poczytać o tym na ogólnym. No co Ci będę dalej pisać..." Byłam zbanowana jakiś czas temu i to w tym momencie jak ona się pojawiła. Prosiłam nawet tego Spectre o wywalenie jej wpisów, by ją nie windowali w górę. Niestety nie podjął się tego zadania i stało się to co przewidziałam. Jakby było tego mało to jeszcze zrobili najazd klonów i nagle zaczęli się baaardzo interesować "Fotografią". Podejrzewam, że zrobili to ze względu na mnie, bo kiedyś komuś napisałam, że mam gdzieś inne grupy a tylko interesuje mnie Fotografia, a szczególnie dlatego, że Ty tam udzielasz rad i w ogóle coś tam sobie piszemy, no i Dziupla. Na Dziuplę nie ma już nikt wstępu, bo ustawiłam tak grupę, że nie przyjmuję nowych członków. Niestety ten ktoś "sprzedał", tym pojebom to, że udzielam się na Fotografii i ta banda wdarła się na tę grupę, by mnie tam z tych pluserów wywalić. Te barany myślą, że dla mnie jakaś lista pluserów jest jakimś marzeniem, i pewnie będę załamana, że zniknę z tej listy. Co oczywiście dla mnie jest śmieszne, bo te całe listy pluserów mam gdzieś! Trochę mi przykro, że tam się zrobił taki rozpiździaj, bo wiem, że to była "Twoja" grupa. Tam często się udzielałaś i zaprowadzałaś porządek. Świetnie dawałaś sobie z tym radę! No ale stało się jak się stało. Co do Twojej weryfikacji...fajnie, że ją zrobiłaś, chociaż wiem, że tak jak napisałaś, dużo Cię to musiało kosztować, bo ja też nie znoszę jakiegoś weryfikowania się. Odnośnie weryfikowania się...ostatnio napisała do mnie właśnie ta Eopsin i nawet się nagrała. Wręcz zażądała bym i ja to zrobiła, bo ona miała jakiś podejrzenia, że ja to nie ja, a nawet krążyły na grupie mazowieckiej, takie teorie, że niby ja to jestem...IL. No jebłam jak to przeczytałam. Oczywiście natychmiast z tą Eopsin zerwałam wszelkie kontakty! Ona posługuje się tutaj, znanymi nickami - zajebisciewredne i Rodzanica, a do ilu ma dostęp klonów, to tylko chyba ona sama wie. Tak czy inaczej...niech się tam wszyscy pierdolą!

No cóż. Bóg dał ponoć mózgi wszystkim internautom - ale jak to bardzo dobrze obydwie wiemy - nie wszystkim dołożył do nich instrukcje ich obsługi. Myśle, ze dobrze byłoby jednak ,pomóc nam’ zniknąć szybko z tych Fotografii i pozabierać sobie te nasze Plusiki. Jak myślisz ?

Ja już się na Fotografii pożegnałam i nie chcę już tam nic pisać. Nawet chciałabym zniknąć z tej grupy, ale Twoje rady chciałabym zachować i dlatego kilka z nich jest tutaj. Co do wymiksowania się i pozabierania Plusików stamtąd to jestem ZA! Tak więc...jazda w dół. :)

Ta cała Rodzanica to pewnie wzięła pomysł na tego słowiańsko-demonicznego nicka od Kasi Puzynskiej i tej jej ostatniej ksiazki. Kasia, poza tym ze ma mega kozackie tatuaże ( no może z wyjątkiem tej Marylin Monroe, który jej ewidentnie nie wyszedł) to stworzyła, w swoich kryminałach niesamowita wieś Lipowo, gdzie pada więcej trupów na m2 niż w faweli w Rio, no a prawie każdy w tej wiosce to ma w rodzinie, czy wśród przyjaciół jakiegoś mordercę. Polecam ci kryminały Kasi na jakis weekend. Zobaczysz … Zakochasz się w pani inspektor Klementynie Kopp.
PS. Dzięki za czas poświęcony na to nasze sprzątanie na Fotografiach !

Wzajemnie. Troszkę roboty jest z tym, ale damy radę to wszystko posprzątać.:)

Ja już prawie ,dochodzę’ … kończę mojego lobsterka w Red Lobster … wracam do domciu, zrobię sobie Margerite , skręcę rekreacyjnego jointa …. i kończę te 4 ostatnie wątki które mi tam jeszcze zostały ….

Pykłam by sobie też jakiegoś skręta, ale jestem od wczoraj w moim domku, a tutaj to wiesz...mogą być kłopoty gdyby tak ten cudowny zapach dotarł do nozdrzy jakiegoś nadgorliwca :) Buchnij więc jednego macha za mnie.:)

U mnie to już na luziku … kupiłam w zaprzyjaźnionym Canyon Cannabis ‚zip of weed’ - jak t7 mówimy - czyli uncyjke mojego ulubionego SevenClover Blue Dream … to bedzie na jakies 65 pyszniutkich joincikow! Oj to bedzie mega relaksacyjny weekend …

W innym odcinku się to nie udało. Bankier mający rodzinę odkrył, że od żony to on jednak woli facetów. I nie chciało mu się daleko szukać, to partnera znalazł sobie na sąsiedniej ulicy. Któregoś dnia zachciało im się amorów i bankier odwiedził kochanka w jego domu. Ale nagle w domu pojawili się rodzice tego drugiego. To gdzie wskoczył bankier? Nie zgadniecie. Do szafy! Co za inwencja i pomysłowość, nigdy bym na to nie wpadł, że kochanek może się schować w szafie. Ale ulicą przechodziła żona bankiera, zobaczyła samochód męża pod obcym domem to zadzwoniła do niego. Bankier w szafie, kochanek z rodzicami w pokoju, a tu nagle z szafy dobiega dźwięk telefonicznego dzwonka. No i chuj bombki strzelił, sprawa się rypła, mleko się rozlało i cały misterny plan w pizdu! Morał jest oczywisty, jak chcesz sobie pociupciać to nie jedź do kochanka swoim samochodem i nie zabieraj ze sobą komórki. 9:30 Sekrety życia. Kolejny ambitny serial paradokumentalny. Małżeństwo prowadzi pub, w którym organizuje imprezkę z okazji swojej rocznicy ślubu. Towarzystwo sobie popiło i następnego ranka mąż budzi się nie tylko z kacem, ale również z przeświadczeniem, że chyba z kimś się poprzedniego wieczoru bzykał i to nie była żona, w każdym razie nie jego żona. Ale może mu się to tylko przyśniło? Przychodzi do niego kelnerka i mówi, że skoro ją wczoraj zerżnął to niech teraz płaci jak nie chce żeby się żonka dowiedziała. Czyli jednak to nie był sen. Ale czy facet uległ szantażowi to nie mam pojęcia. 10:30 Kuchenne rewolucje i Madzia drze japę na ludzi. 11:30 Znowu Ukryta prawda. 13:30 Szpital. Wyjątkowy gniot nawet jak na standardy TVN. Na oddział trafia kobieta, która w zoo weszła do klatki z niedźwiedziem żeby zrobić sobie z nim zdjęcie. Nie oglądałem od początku, więc nie zdziwiłbym się gdyby ona najpierw wytargała lwa za grzywę, potem zrobiła sobie selfie z tygrysem i dopiero potem wpadła z wizytą do tego jak widać mało towarzyskiego misia. Na ten sam oddział przywieziono też zakochaną parkę, bo dziewczyna zasłabła na siłowni...

Nie dziwcie się jej, bo która z Was by nie zasłabła jakby się dowiedziała tego co ta dziewczyna? Okazało się, że może i ona była w nim zakochana, ale on w niej to już niekoniecznie, bo był chłopakiem do towarzystwa i posuwał matkę tej omdlałej. 14:45 Ponownie Szpital. Tym razem trafia tam facet, który ma dwie kochanki i dyma je nie tylko w dosłownym znaczeniu, ale również na kasę. Innym pacjentem jest gość, który żyje z partnerką i jej córką. Bzyka tę pierwszą, ale pragnąłby również tę drugą. Gdy to pragnienie próbuje urzeczywistnić to młoda wymierza mu cios i najwyraźniej była ona damskim wcieleniem Mike Tysona, bo po tym uderzeniu gościa trzeba było reanimować w tytułowym szpitalu. 15:50 Kuchenna rewolucja i Gesslerowa pewnie znowu komuś talerz zupy na łeb wylała. 16:55 I znowu Ukryta prawda. 17:55 Ludzie, ile można! Kolejny raz Ukryta prawda. 19:00 Fakty. Czyli dawka propagandy podana tak żeby nie zostawić widzowi pola do myślenia. I prowadzący łamiącym się głosem po raz 357 oznajmił, że właśnie w Polsce zniszczono demokrację. 19:40 Pogoda. Jutro ma być słonecznie. Cieszę się, ale zaraz przypominam sobie, że to TVN, więc szykuję na jutro parasol. 20:15 Jakiś głupawy serial. Potem był teleturniej, następny program interwencyjny i jeszcze "Głupi i głupszy". Ale nie, to nie program o posłach Szczerbie i Jońskim. To film z Careyem i Danielsem. A potem powtórki. Do niedawna w tej nowoczesnej i walczącej z zabobonami telewizji był jeszcze program Noc z magią, w którym wróżki przewidywały przyszłość. Ale wróżek już nie ma, przynajmniej chwilowo. Jakbym to wszystko podsumował? Znaczną część codziennego programu stacji TVN wypełniają bzdury ogłupiające widza i oswajające społeczeństwo z wszelkimi formami patologii. Reszta to pierdoły, tania rozrywka dla najmniej wymagających i spora dawka propagandy. Ta oferta programowa jest tak uboga, tak żenująco niska, tak odmóżdżająca i tak infantylna, że gdybym musiał regularnie i przez dłuższy czas oglądać całe programy tej stacji to uznałbym to za jedną z najgorszych form psychicznej tortury...

Sneer, ja tak jak Ty. TVN24 jeszcze oglądam, bo nie ma to jak podpatrywać wroga, ale TVN to już prawie w ogóle. Jest dokładnie tak jak napisałeś. Czasem zdarza się im puścić jakiś kinowy hit, ale to raz na ruski rok. Tak więc - NIE dla TVN!

Racja, ostatnio tam leciał "Gladiator", a kiedyś "Skazany na Shawshank". Ale poza tym to nędza i poziom nawet nie dna, a kilku metrów niżej. A pamiętam gdy głośno było o tzw. Lex TVN jak jakieś dwie baby lamentowały, że co one będą oglądały i skąd one będą wiedziały co myśleć jak im zlikwidują ich kochany TVN. I o taką tandetę był cały tamten zgiełk?

Ta książka to klasyczna science- fiction, ale z dużym naciskiem na science. Dlatego jeśli ktoś nie lubi fizyki, matematyki czy chemii, to powieść może wydawać się nużąca. Ja akurat lubię takie zagadnienia i mnie było tego wręcz za mało. I książka nie jest wolna od pomyłek, błędów, pewnych nielogiczności. Ale jak się tworzy 500 stron fantastyki z wieloma wątkami naukowymi, to nie sposób uniknąć takich wpadek. Przedstawiciel obcej, inteligentnej formy życia, bo i ktoś taki się w powieści pojawia, jest znakomicie opisany od strony biologiczno- fizycznej, ale psychicznie czy mentalnie w zasadzie niewiele różni się od ludzi. To jest nieco naiwne i trąci antropomorfizmem, ale nawet jeśli to trochę infantylne, to w taki uroczy sposób. I zakończenie też może nieco zbyt cukierkowe. Ale te wszystkie moje zastrzeżenia i krytyczne uwagi to są drobiazgi i detale, bo ta książka to kawał dobrej rozrywki i aż szkoda było przewracać ostatnią kartkę. Odniosłem też wrażenie, że ta książka to polemika z inną wschodzącą gwiazdą światowej fantastyki, z Chińczykiem Cixin Liu i jego metaforą "ciemnego lasu". Podobno trwają już prace nad ekranizacją tej powieści i w głównej roli ma wystąpić Ryan Gosling. Jeśli to prawda, to będę czekał na ten film tak jak obecnie na "Napoleona" Ridleya Scotta. W każdym razie książka Andy Weira "Projekt Hail Mary" to świetna fantastyka i przewiduję, że trafi ona do kanonu klasyki tego gatunku...

Serial pełen jest licznych inspiracji, odniesień czy nawiązań. Jest ukłon w stronę Barei, są odwołania do Monthy Pytona, są aluzje choć raczej na zasadzie przeciwieństw do sienkiewiczowskiego wychwalania cnót rycerskich, jest parodia "Egzorcysty". Ba, na siłę można się nawet dopatrzyć nawiązania do "Flinstonów"! Serial jest satyrą społeczną i osadzenie współczesnych problemów w realiach XVII-wiecznej Polski jest tak absurdalne, że aż komiczne. Przy czym nawet kontrowersyjne tematy są podane w zdystansowanej formie i w sposób lekki i żartobliwy. Dobra komedia powinna przede wszystkim śmieszyć czy bawić i "1670" spełnia ten warunek. I jeśli komuś podobał się serial "Allo Allo" to wcale nie oznacza, że ten ktoś musi uważać, że wojna była zabawna, a naziści to w sumie nie byli tacy straszni. I na tej samej zasadzie choć uważam husarię za najdoskonalszą formację zbrojną w XVI- XVII wiecznej Europie, która gdy była użyta w odpowiedni sposób i w odpowiednim terenie to była nie do zatrzymania, była niezwyciężona, to nie przeszkadzało mi to w tym żeby z przyjemnością oglądać losy husarza Bogdana, który umówmy się, że nie był wzorem wojownika, raczej to taki trochę błędny rycerz. O, czyli kolejne nawiązanie, tym razem do Cervantesa. Czy serial mi się podobał? Gdy go oglądałem żona spytała mnie: A co ty się tak co chwilę zanosisz śmiechem? To chyba wystarczy za komentarz. Teraz mi się przypomniała płaczka Stasia i znowu chce mi się śmiać. Podsumowując, do tzw. warstwy ideologicznej serialu można mieć pewne zastrzeżenia i nie do końca mi się ona podobała, ale na poziomie rozrywki "1670" jest po prostu kapitalny i dostarcza widzowi dużą dawkę świetnego humoru. Rozpisałem się to już nie będę smęcił o drugim obejrzanym serialu, czyli "Tajemnicach polskich fortun". Serial dużo słabszy od "1670", ale spokojnie da się go obejrzeć, zwłaszcza jeśli kogoś interesują kulisy dochodzenia do wielkich fortun w okresie ustrojowych przemian, tego kto pociągał za sznurki, jak dochodziło do wielkich przekrętów, malwersacji itd...

Żadna ludzka siła mnie nie zmusi aby to obejrzeć . Ciężko przetrwać reklamę a co dopiero cały seans .

Też mam mieszane uczucia co do tego filmu. Nieuniknione będą porównania do kultowego dzieła Chęcińskiego i ciężko będzie sprostać tak wysoko zawieszonej poprzeczce. Słyszałem, że ten aktor wcielający się w postać Kazimierza Pawlaka starannie się do tej roli przygotowywał, ćwiczył odpowiednią dykcję, akcent itd., ale obawiam się, że tak jak pisze Mira to może wyglądać karykaturalnie. I ciekawe jak Żmijewski poradził sobie po drugiej stronie kamery? Filmu jeszcze nie widziałem, obejrzę jak nadarzy się okazja, ale zbyt wiele sobie po nim nie obiecuję...

https://zbiornik.com/Sneer___ Ja nie mam mieszanych uczuć . Jednoznacznie mówię nie ;) jeżeli krótki spoiler mówi uciekaj to raczej nie powinno się mieć wątpliwości co do jakości widowiska xd
Jedyny film którego kolejna część ( po latach ) est lepsza od pierwszej do Top Gun maverick .

Top Gun Maveric to jednak bardziej sequel niż prequel.
A jeśli faktycznie chodzi o prequele to było kilka całkiem dobrych … ot choćby ‘Ogniem i mieczem’ z fajnym motywem Olbrychskiego w roli ojca Azji Tuhaj-beja, w którego się tam wcielił i praktycznie bez większej charakteryzacji dograł tam swojego ojca do swojej wcześniejszej roli syna w 'Panu Wołodyjowskim' … ‘Prometeusz’ Scotta - który choć był planowany jako prequel ‘Obcego’ to faktycznie lekko tylko dotknął jego historii i zasadniczo wyewoluował w kierunku mega dobrego filmu. No ale najlepszy prequel ever to jednak serial ‘Zadzwon do Saula’ z 2015 roku, który ciekawie pogłębił nam historię i tło ‘Breaking Bad’ ( mój mega, mega serial). Ow wspomniany prequel to serial na wskroś przegenialny, z rolami i osobistym uczestnictwem bohaterów oryginalnego serialu z 2008 roku . Powiedzmy szczerze Walter White i Jesse Pinkman grali w ‘Zadzwon do Saula’ tak ‘po lekku’ i zasadniczo stanowili jedynie tło dla Saula. Bardzo polecam zobaczyć …

A dla mnie to będzie druga część "Ojca Chrzestnego". To też nie jest typowy prequel, bo jest to kontynuacja losów Michaela Corleone, ale jednak poznajemy tam młodość nestora rodu czyli Vito Corleone. Dla mnie to też przykład, chyba niezbyt częsty, gdy znakomitej książce dorównuje jej adaptacja filmowa. Drugim takim przykładem jest dla mnie "Okręt"...

Artyzm ,Ojca chrzestnego’ polegał w sumie na tym, że miał dwóch ojców chrzestnych : Francisa F Coppolę i Mario Puzo …. Szkoda, że w filmie zupełnie pominięto wątek Lucy Mancini, który jest dość wysycony seksem i w moim odczuciu te fantazmaty seksualne autora można nawet zaliczyć do opisów profilaktyki seksualnej dla ówczesnych kobiet …

A ja tej Lucy Mancini zupełnie nie kojarzę. Za to gdybym miał wskazać postać w filmie pominiętą to podałbym Johna Fontane tego śpiewaka, który w książce jest jednym z głównych bohaterów, a w filmie to postać drugoplanowa czy wręcz rola epizodyczna. Choć przez tę scenę z łbem konia w łóżku producenta pewnie każdy kojarzy o kogo chodzi. Dla mnie takim największym zgrzytem w filmie był Luca Brasi. Na podstawie książki zupełnie inaczej wyobrażałem sobie tego osobistego "cyngla" Corleone, a w filmie to jakiś potężny, by nie rzec spasiony osiłek sprawiający wrażenie dość tępego. Ale poza tym zarówno książka jak i film są znakomite. Pamiętam jak przed laty znałem pewną polonistkę i z racji jej wykształcenia pogadaliśmy trochę o książkach. Ja jej powiedziałem jakie wrażenie zrobiła na mnie ta lektura i że moim zdaniem tę książkę powinien przeczytać każdy facet. A ona mi wtedy powiedziała, ze nie rozumie tej męskiej fascynacji "Ojcem Chrzestnym. Bo (jej zdaniem) w normalnym kraju czy w normalnych czasach ludzie kierują się prawem i to normy prawne regulują życie społeczeństw, a w "Ojcu Chrzestnym" najważniejsze są jakieś dziwaczne plemienne zwyczaje i nie brakuje tam głupawego seksizmu. Pamiętam, że odpowiedziałem jej, że jest kobietą i dlatego nie zrozumie fenomenu tej powieści...

Remake to też nie prequel …. Odchodzimy od pytania: czy dokręcanie tzw.poczatkow do arcydzieł filmowych ma sens … szczególnie jeśli upływa tak wiele czasu od premiery dzieła tzw. Wyjściowego ? A przykładów udanych remake’ow też znajdę kilka … pierwszy z brzegu : sekretne życie Waltera Mitty … Wiesz, ze to mój filmowy ,ukochanek’ - choć z pierwowzorem wspólny ma głównie motyw przewodni oraz tytuł i zasadniczo nic więcej.

Nie posługuję się takimi wyrażeniami jak Ty Mirko. Ogólnie chodziło mi o to, że coś zostało kiedyś nakręcone, a teraz jest nowa wersja. I o te porównania mi chodziło.

Ja to czekam aż nakręcą nowego Twistera w ślad za tym Jana De Bonta z 1996 roku. Muszę przynajmniej raz w miesiącu ten cudny film zobaczyć. Muzeum filmowe ,Twister’ w tej słynnej Waikita w Oklahomie to moje ulubione miejsce! Gdy w kwietniu ruszamy szlakiem tornad, od Texasu do Dakoty’ to na koniec zawsze zajeżdżany do Waikita … aby przytulić się do ‚Dorotki’. W filmie zagrały dwie … oni mają tę która wywróciła się na drodze ….

Nie Mirko, jeszcze nie oglądałam. Zatrzymałam się gdzieś w połowie na serialu Stranger Things, ale go dokończę. Ostatnio oglądnęłam sobie Mea Cupla. Też mi się podobał, chociaż musiałam sobie końcówkę 2x odtworzyć bo troszkę dużo było zawiłości. No ale skoro polecasz tego Rojsta, to z pewnością obejrzę na dniach. Dziękuję za polecenie.:)

I Miro jeszcze jedna rzecz mi się podobała w tym filmie, choć dla innych to może być minus tej produkcji. Bo wojna to są zabici i ranni. Jest nawet taki niemal matematyczny wzór, że w typowych okolicznościach liczba zaginionych i rannych to zabici razy trzy. Czyli jeśli nie zaszły jakieś nadzwyczajne okoliczności i w jakiejś bitwie zginęło 10 tysięcy żołnierzy, to w ciemno można zakładać, że zaginionych i rannych było tam 30 tysięcy. I to często umyka tym, którzy zajmują się tematyką wojenną, ten fakt, że każda nawet najwspanialsza wojenna Wiktoria jest okupiona krwią zabitych i rannych. W "Na zachodzie bez zmian" dla mnie najbardziej poruszającą sceną była ta początku pokazująca sortowanie mundurów. Bo każdy z tych mundurów oznaczał czyjeś stracone życie. I w "Czerwonych makach" często, chyba nawet częściej niż do bitewnego zgiełku, widz jest zabierany do szpitala polowego. To pozwala uświadomić sobie, że ceną za tę łopoczącą na szczycie Biało- Czerwoną były setki istnień ludzkich, dziesiątki amputowanych kończyn i ogromne morze ludzkich tragedii i cierpień. Od razu nasuwa się pytanie czy było warto? Pewnie było, choć cena była bardzo wysoka. Swoją drogą świetne role Dariusza Toczka jako sanitariusza i Andrzeja Masztalerza jako doktora...

A z tymi butami racja, męska logika tego nie ogarnia. Kiedyś przed zimą szukałem butów i zanim w pawlaczu dokopałem się do swoich to musiałem przebrnąć przez liczne kartony z damskim obuwiem, więc pytam żony po co jej aż tyle kapci. Ona mi mówi, że ona na to majątku nie wydaje, bo to albo przecena, albo promocja, albo okazja i ona się nie pyta po co mi jakieś narzędzia. Odpowiedziałem jej, że porównanie do narzędzi jest błędne, bo jak cieknie kran, albo trzeba dokręcić zawiasy w szafie to nie wzywasz hydraulika czy ślusarza tylko zwracasz się z tym do mnie, a gołymi rękami przecież tego nie zrobię i jak chcesz mieć otwór w ścianie to palcem ani fiutem też tego nie zrobię tylko muszę mieć wiertarkę. I nie chodzi mi o kasę, nie w tym rzecz, zarabiasz to sobie kupuj, ale chciałbym poznać sens, motywację takich zakupów. Ja mam buty na zimę, na lato jakieś adidasy i jakieś porządniejsze do kościoła, mam buty do garnituru, na lato jeszcze mam sandały, może jeszcze jakieś by się znalazły i starczy, więcej nie potrzebuję. A czym kieruje się kobieta, że posiadając 26 par koniecznie musi kupić jeszcze 27 parę? I gdy usłyszałem: "Tak, wypominasz mi, że sobie czasami kupię nowe buty?" to uznałem, że rozmowa zmierza w złym kierunku i zakończyłem ją stwierdzając, że absolutnie jej niczego nie wypominam i nie będzie mi przeszkadzało nawet jak sobie kupi 38 parę butów. W każdym razie do dzisiaj motywacje kobiety przy zakupie kolejnych par butów pozostają dla mnie wielką, nieodgadnioną tajemnicą...

Irko, niestety lecz nie dam rady, choć oczywiście przyznaje, że jest ,magia’ w tych festiwalach książki. Bardzo Ci polecam nie tylko uczestnictwo w towarzyszących temu opolskiemu - spotkaniach, i dyskusjach z pisarzami, ale także w wolontariacie przy obsłudze. To mega okazja na bliższe i ciut bardziej osobiste interakcje z tak znamienitymi autorami. Spróbuj kiedyś a wsiąkniesz w zupełnie innych świat, niż ten kurwidolek i wpisany, w ten jego DNA debilizm.

Mało znam się na literaturze, ale przyznam, że z ogromną satysfakcją czytałam o znaczących wzrostach czytelnictwa w Polsce. Oczywiście jeszcze sporo moim rodakom brakuje - choćby do Czechów, Amerykanów czy nawet Hindusów - ale już 43% Polaków zadeklarowało przeczytanie w zeszłym roku przynajmniej jednej książki!

Nazwiska uczestników przezacne. Stasiuk jest nostalgiczny i na pewno będzie opowiadał Serhiju Żadanie, którego uważa, z predestynowanego do literackiej nagrody Nobla . Jakub Zulczyk to nie tylko intelektualista i wirtuoz emocji ale i mega ciacho! Joasia Bator - urocza. Znam pewną doktorantkę na wydziale slawistyki, Uniwersytetu w Kioto, która ,współpracowała ’ z Joasią podczas jej pobytu w Japonii. Remigiusz Mróz - też genialny pisarz, choć musi się obecnie trochę spinać w tym swoim segmencie kryminałów. Dynamika zmian na rynku literackim powoduje, ze tzw. Young Adults szybko odchodzą już od kryminałów. Oczywiście … Mróz, Chmielarz, Kasia Bonda czy Jo Nesbo nadal trzymają się tu mocno - ale nowi autorzy mają już dość wysoką barierę wejścia. Podczas mojej ostatniej wizyty miałam okazję długo rozmawiać z moim wydawcą, który twierdzi, ze obecnie czytelnicy chcą więcej eskapizmu, tej energii nie z tego świata - bo sromote, niepewność jutra, przemoc mają teraz wręcz na wyciągnięcie ręki. Tak więc genialnie rozwija się obecnie: retelling, speculative romance czy romcom w opcjach: hate to love, slow burn, small town romance, second chance. Na szczyt wdrapują się : fake dating i Tinder fuck, szczególnie te z zarysowanym przejściem w Dark romance czy forbidden romance. A jeszcze: sports romance, gdzie sportowa rywalizacja kończy się w łóżku; Historical romance - czyli romans z wędrówkami w czasie czy zawsze rajcujacy kobiety tzw. billionaire romance, czyli coś w stylu ,Pogody dla Bogaczy’ i delikatnego soft porno ale bez tych Greyowych idiotyzmów. No i mój szczególnie ulubiony : Paranormal romance - czyli milosc z tymi różnymi wampirami, wiedźmami czy Wiedzminami.

Irko, niestety lecz nie dam rady bo kalendarz mam już dość napiety i w tym roku ograniczę się co najwyżej do kilku dni ,Na Górach Literatury’, organizowanych przez Olgę Tokarczuk i najprawdopodobniej ,Literackiego Sopotu’.

Natrafiłam na zapowiedź tego festiwalu na opolskiej stronie, którą przeglądam codziennie, by wiedzieć co się dzieje w moim Opolu. Pomyślałam natychmiast o Tobie, bo przeczytałam same top nazwiska, a wiem, że pewnie każdego znasz z osobna, a i pewnie prywatnie. Przyznasz, że obsada wręcz doborowa. Sama jeszcze nie wiem gdzie będę wtedy? O ile w Opolu to pewnie pójdę zobaczyć "ich", wszystkich z bliska. Bardzo bym chciała. Jednak na dzień dzisiejszy, jeszcze nie wiem czy będę w pracy w NL, czy też może jakiś urlop. Wiem, że dla Ciebie byłby to raj wśród tych wszystkich autorów, jak i samego Lecha Wałęsy. To jednak mega gratka, mieć ich tak blisko mnie...

http://festiwalksiazki.pl/ tutaj jest plan całego festiwalu. Coś konkretnego byś poleciła?

Irko,
Mega - mega plan! I fantastyczni goście.
Nie dasz rady zaliczyć wszystkiego więc bądź selektywna. Pamiętaj też, że na te największe nazwiska ludzi będzie dużo - więc zadbaj aby być tam wcześniej i znaleźć dobre miejsce do siedzenia. Na stojąco się umęczysz, trudno się skupić ... Zabierz książki ( pewnie będziesz mogła tam kupić) i nie marnuj okazji na autograf i dedykacje!
A tu 'moje' wybory:
Jacek Dehnel - świetnie pisze, choć gej to jednak nie tak ekspansywny jak Michał Witkowski. te jego kryminały osadzone w tym krakowskim spleenie są niezłe.
Piotrek Milewski - nasz rodak w Japonii, będziesz zaskoczona tym co usłyszysz o Japonii a może i coś o Islandii opowie.
Remigiusz Mróz - zawsze mówi ciekawie
Joasia Bator
Jakub Żulczyk - będzie mega, przeczytaj wcześniej 'Ślepnąc od świateł' albo przynajmniej zobacz serial
Bartosz Panek - i zadaj mu proszę w moim imieniu pytanie: czy podziela moje zdanie, że to ludzie z PGR’ów ponieśli najwyższe koszty transformacji ekonomicznej w ślad za planem Balcerowicza … a po nich Polskie Kobiety ( szybko to dodaj - tak na jednym tchu). Czy nie uważa, że Polska powinna jednak dokonać jakiegoś zadośćuczynienia, nawet tylko honorowo, niekoniecznie finansowo - właśnie dawnym pracownikom PGR’ów i ich rodzinom?
Lech Wałęsa - spotkanie z nim są zawsze ciekawe. Dla mnie to Bohater. Miałam przyjemność uczestniczyć w kilkunastu spotkaniach z panem Prezydentem i wszystkie mnie poruszyły.
Tatiana Puacz ma charyzmę. Przebojowa i niezwykle urodziwa kobieta. I bardzo mądra. Warto
Arkady Radosław Fiedler to pozytywnie zakręcony człowiek - złapiesz bakcyla podróży, posłuchasz anegdot o jego ojcu i fajnych dygresji politycznych ( choć to nie twoja opcja)
Stasiuk - koniecznie!!! Kiedyś na jednym festiwalu zrobiłam mu zdjęcie jak trochę ‚zapomniał się’ na scenie i wycierał okulary koszulką, pokazując publiczności goły brzuch. Od tego czasu udaje w stosunku do mnie obrażonego …
Na koniec zafunduj sobie Artura Nowaka i Arkadiusza Stempina i tę Kryminalną historię Watykanu. Nasz iLL to pewnie by im przyklasnął ...

Przepraszam, że się nie odzywam, ale nie mam ostatnio zbyt wiele czasu, a serialu nie oglądałam. Jak obejrzę, to dam znać.:)

Może Ci się nie spodobać. Serial jest w moim odczuciu dość ciężki w odbiorze, może przez napisy, które jednak absorbują uwagę, a może przez liczne poboczne wątki, w których czasami ciężko się połapać. Dla fanów fantastyki, a w szczególności twórczości Cixin Liu to może być gratka, ale dla innych niekoniecznie...

Czy trąciły naiwnością ? Dyskutowałabym … czasy były inne i mocno mniej komputerowe. Sam Spielberg, podczas rozprawy sądowej gdzie oskarżono producentów o plagiat scenariusza, stwierdził, że to właśnie efekty specjalne - a nie fabuła - zadecydowały o sukcesie Twistera. Choć kręcenie w warunkach analogowych nie było łatwe . Aktorzy ślepli od lamp łukowych w plenerze; każdorazowo po scenach z ,wiatrem’ w których używano silnika z Boeinga 707 to zatrzymywano plan i sanitariusze przemywali aktorom oczy. Poznałam jednego z ,aktorów’ … dzięki niemu mieliśmy ten dramatyzm w początkowej scenie z małą Jo gdy ginie jej ojciec ….

Choćby taki "Armageddon". Tam nie było kilka czy kilkanaście błędów, a kilkaset. Podobno dla NASA jest to film instruktażowy dla swoich kadr jakich błędów należy unikać, bo jest ich tam mnóstwo. I te błędy przeszkadzały Tobie w odbiorze tego filmu? Bo mnie nie. Dlatego, że ten film wywołuje emocje. Najpierw Bruce Willis goni po tej platformie wiertniczej Bena Afflecka. A potem, w jednej z końcowych scen, oni losują zapałki i pada na Afflecka. Ma zostać na asteroidzie i się z nią wysadzić. Willis go odprowadza, ale tylko po to żeby odciąć nu drogę i samemu tam zostać z ładunkiem nuklearnym. Affleck mówi: Nie rób mi tego, to moje zadanie. A Willis odpowiada: Zaopiekuj się moją córką, to jest teraz twoje zadanie! Kapitalna scena wzbudzająca emocje. Kiedy jak ten "Armageddon" oglądałem? 10 lat temu? 20 lat? Jakoś tak. A tę scenę pamiętam do dzisiaj. Zresztą pożyczyłem sobie ten tekst od Willisa i czasami jak mam coś do zrobienia, a za bardzo mi się nie chce, to motywuję się mówiąc do siebie: Dobra, rusz dupę i do roboty, to jest teraz twoje zadanie. Dlatego jak film wywołuje emocje to takie błędy czy naiwne sceny wcale nie przeszkadzają w odbiorze filmu. A "Twister" bez wątpienia wzbudza emocje...

Masz absolutną rację. W sztuce – a taką też jest film – liczy się emocja. Czy to się podoba czy nie - to już wartość wtórna i subiektywna. Emocja - mój fotograficzny guru, gdy przeglądał moje fotografie to zawsze mi mówił - Miramka, teraz siedź cicho. To twoja fotografia ma do mnie przemówić. Nie ty …

No i racja co do tych błędów. Jak byłam w Cap Canaveral (Mega! Polecam) to przewodnikami tam są emerytowani pracownicy NASA. Mój przewodnik potwierdzał, że NASA faktycznie używała tego filmu podczas procesów wenetrznej rekrutacji na stanowiska menedżerskie. Tych błędów jest 168. Ale – jest i prawda w tym filmie. Np. w scenie gdy Rockhound dostaje ataku paniki i zostaje skrepowany i przywiązany taśmą krokodylkową do fotela. To faktycznie jedna z obowiązujących i zalecanych procedur NASA w takich przypadkach.

Warto wiedzieć, że Cap Canaveral ma także status Parku Narodowego bo jest ostoją dzikich zwierząt. Jest tam największa populacja Orła Amerykańskiego oraz miejsce bytowania aligatorów. Gdy podjechaliśmy na jeden z parkingów to przez ponad godzinę nie mogliśmy wyjść z autokaru, … bo akurat wyszły sobie z wody dwa takie genau czterometrowe aligatory i rozłożyły się nam przy autobusie i musieliśmy czekać na Rangersów którzy je przegonili do wody.
W Cap Canaveral masz też w pakiecie symulator startu promu kosmicznego a tym możesz swoją funkcje podczas lotu. Niesamowita jest ta walka z przyciąganiem ziemskim, gdy prom się trzęsie ( a ty z nim) a jeszcze przeciążenie wciska cię w fotel … a już gdy prom wchodzi w fazę odwróconego lotu i wisisz chyba przez minutę głową w dół, a tu jeszcze trzeba coś wcisnąć - prawie jak wyuzdany seks! No a potem ten cudny spokój, który przychodzi tak nagle, jak cięcie – i ten symulowany widok tej niebieskiej Ziemi z okienek kabiny.
W Houston z kolei masz możliwość zwiedzania jednej ze stacji orbitalnych. Mają je tam odtworzone wszystkie i astronauci na nich ćwiczą.
Bardzo polecam! Jestem z Cap Canaveral w lutym gdy będę jechać na Mardi Grass do Nowego Orleanu.

Dla mnie to poruszająca historia z wątkiem kryminalnym w tle i z pięknymi opisami przyrody. Ale bez obaw, to nie są takie opisy jak u Orzeszkowej w "Nad Niemnem" i przynajmniej ja z zainteresowaniem je chłonąłem. Autorka tak sugestywnie przenosi czytelnika do dzikiego świata mokradeł i pierwotnej natury, że czasami wręcz czuło się ten plusk fal odbijąjących się od motorówki Kya, bo tak miała na imię główna bohaterka. Można by się przyczepić do Autorki, że bohaterka jest nieco nierealistyczna, że dialogi bywają drętwe, że te wstawki poetyckie są powiedzmy takie sobie, że czasami coś tam literacko zgrzyta, ale to są drobiazgi i jak na debiutantkę to moim zdaniem napisała świetną książkę, w której zawarła wiele ważnych zagadnień jak tematy uprzedzeń, ostracyzmu czy przemocy domowej oraz wobec kobiet. Dla mnie to ciekawe studium ludzkiej egzystencji ukazane na tle piękna otaczającej nas przyrody. To lekcja o życiu, o cierpieniu, które kształtuje człowieka, o samotności, społecznych uprzedzeniach, ale i o sile przyjaźni i potrzebie bliskości. Człowiek to jednak istota społeczna i bez wchodzenia w różnorakie interakcje z innymi ludźmi człowiek po prostu dziczeje. Podobała mi się ta książka. Raczej nie często sięgam po ten rodzaj literatury, ale Delię Owens i jej "Gdzie śpiewają raki" szczerze polecam...

Ten Mróz naprawdę potrafi pisać. I choć słynie on z kryminałów to żadnej jego książki z tego gatunku akurat nie czytałem. Za to klasyczną fantastykę ("Chór zapomnianych głosów" i "Echo z otchłani") oraz coś między horrorem, a thrillerem religijnym ("Czarna Madonna), a owszem. I teraz ten jego "Projekt Riese". Gość ma niewątpliwie literacki talent, ani nie pisze drętwo, ani nie leje wody, ani też nie uskutecznia grafomańskich popisów, a jego pióro jest całkiem przyjemne. Podróżując przez rózne linie czasu Autor przedstawia alternatywne historie Polski. W jednej premierem jest Borys Budka, a prezydentem Warszawy Patryk Jaki, w kolejnej PRL trwa do dzisiaj i w roku 2022 mamy ulice generała Kiszczaka czy Rewolucji Pażdziernikowej, a w jeszcze innej PRL-u w ogóle nie było, bo zostaliśmy sojusznikiem Trzeciej Rzeszy. Zabawne są też popkulturowe mrugnięcia Autora do czytelnika. Na przykład Nobla zamiast Miłosza dostał Stanisław Lem. Lewandowski został królem strzelców, ale Premier League, a nie Bundesligi, bo zamiast do Bayernu został sprzedany do Manchesteru United. Kurt Cobain nie strzelił samobója i Nirvana popularnością przebiła Elvisa, Beatlesów i Madonnę. A Chyłkę w serialu na podstawie książki niejakiego Mroza zagrała Boczarska, a nie Cielecka. Zakończenie też dobrze spina całość i ogólnie wyszła całkiem niezła powieść science-fiction...